↓
Home - Page 9 1 2 … 7 8 9 10 11 … 33 34

Brexit Matters: What Next?

Posted on by

SOURCE: Kalypso Nicolaïdis

On February 1, I joined the wonderful France24 team which came from Paris to cover it all from London’s Westminster Tower (see backdrop). Back to back French and English of course. I will continue, as with the last three years working with F24, to try both to explain but also to argue for a more constructive, gentler Brexit. Joined by Femi Oluwole, spokesman for the next generation, anti-Brexit activist who co-founded  “Our future Our choice”.  And by two Brexiters Alex Story, from “Leave EU Business group” and CEO of a property company and former Brexit Party MEP, Ben Habib — envers et contre tout, we must continue to listen to each other’s stories.  In English with Katherine Nicholson: https://www.france24.com/en/europe/20200201-au-revoir-europe-britain-heads-uncharted-waters-leaves-eu and in French, with journalist Caroline de Camaret: https://www.france24.com/fr/europe/20200201-brexit-le-d%C3%A9but-de-la-fin
White Cliffs of Dover on the night:

img_8595

Publications

  • “Brexit Arithmetics,” in J. Armour and H. Eidenmüller (eds.), Negotiating Brexit (Munich/Oxford: C.H. Beck/Hart Publishing), 2017

Additional Media

The Campaign

Eugenics and Boris Johnson

Posted on by

Warning from Jacky Peacock: This is what happens when right-wing elite politicians get to run a country.

The London Economic | It’s 2020, and eugenics is back on the agenda

It’s 2020, and eugenics is back on the agenda

Comment from W.H.: Is woke policy on abortions and homosexuality anything other than a different way of serving the same population reduction agenda? As for equality, it is a desideratum, not a reality. To make issues like this party political is to promote divide-and-rule. It would be good for people on both sides of issues like this to curb their passions and calm down. Or stop feigning indignation. Party politicising is not the only way to express disagreement.

Ο «ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ» ΣΥΡΙΖΑ ΣΕ ΑΠΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Posted on by

ΠΗΓΗ: yanisvaroufakis.eu

Αν έπρεπε να συνοψιστεί το νόημα του πρόσφατου «Απολογισμού» του ΣΥΡΙΖΑ, οι ακόλουθες τρεις φράσεις θα αρκούσαν:

  • Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου είχε, τελικά, δίκιο
  • Αν ο Γιώργος Παπανδρέου είχε κάνει δημοψήφισμα ή εκλογές λίγο πριν το Καστελλόριζο, το ΠΑΣΟΚ θα νομιμοποιείτο έως σήμερα ως ο βασικός κορμός της προοδευτικής παράταξης
  • Η ρήξη θα έφερνε την καταστροφή της χώρας και, συνεπώς, όσοι την πρέσβευαν είτε έτρεφαν αυταπάτες (ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο εξάμηνο του 2015) είτε ήταν επικίνδυνοι, εκουσίως ή ακουσίως (π.χ. Βαρουφάκης, Σακοράφα, Αριστερή Πλατφόρμα)

Η ταύτιση του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου φανερώνεται από την ακόλουθη αντιπαραβολή των θέσεων της κυβέρνησης Παπανδρέου (2010/11) με εδάφια από τον «Απολογισμό» ΣΥΡΙΖΑ ως προς τρία κομβικής σημασίας θέματα:

Συμμαχίες – Αστικές Μεταρρυθμίσεις – Χρηματοδότηση

  1. Συμμαχίες με τις λοιπές ελλειμματικές χώρες (PIGS)

Πολιτική κυβέρνησης Παπανδρέου: Στην προσπάθειά της να βρει συμμάχους στο Eurogroup, η τότε κυβέρνηση πάσχισε να δημιουργήσει συμμαχίες με άλλες ελλειμματικές χώρες, ιδίως του Νότου – π.χ. Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία αλλά και την Γαλλία.

«Απολογισμός» ΣΥΡΙΖΑ: «…φάνηκε τότε σαν να υποτιμούσαμε όλοι μαζί την ανάγκη να οικοδομήσουμε συμμαχίες ή γέφυρες με χώρες που ενδεχομένως θα μπορούσαν, λόγω δικών τους προβλημάτων, να συγκλίνουν με δικά μας αιτούμενα…»

2. Αστικές Μεταρρυθμίσεις

Πολιτική κυβέρνησης Παπανδρέου: Δεχόμαστε το Μνημονιακό Δάνειο, παρά τις διαφωνίες μας, επειδή το Grexit ήταν χειρότερο. Έχοντας αναγκαστεί να αποδεχθούμε αντιλαϊκές πολιτικές, προβαίνουμε στις αστικές μεταρρυθμίσεις που η Ελλάδα είχε ανάγκη από χρόνια – και τις συνδυάζουμε με μικρά μέτρα ανακούφισης των πληγέντων πολιτών.

«Απολογισμός» ΣΥΡΙΖΑ: «Για παράδειγμα, υπήρχαν ζητήματα σαφώς προοδευτικού χαρακτήρα που περιλαμβάνονταν στα αιτούμενα της 5ης αξιολόγησης: ρυθμίσεις για τη φοροδιαφυγή… Αυτά αποτελούσαν ζητήματα «αστικού εκσυχγρονισμού», αν θέλουμε, τα οποία οι κυβερνήσεις του παραδοσιακού δικομματισμού ανέβαλλαν να αντιμετωπίσουν επί δεκαετίες για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους.»

3. Χρηματοδότηση

Πολιτική κυβέρνησης Παπανδρέου: Νυν υπεράνω η χρηματοδότηση του χρέους για τα επόμενα χρόνια ώστε να σταθεροποιηθεί η οικονομία.

«Απολογισμός» ΣΥΡΙΖΑ: «Η πρόταση Γιούνκερ προέβλεπε συμφωνία μόνον πεντάμηνης διάρκειας με ποσό δανείου περίπου 7 δις ευρώ… Προέβλεπε δε τέσσερις αξιολογήσεις σε διάστημα πέντε μηνών, δηλαδή σχεδόν μία αξιολόγηση ανά μήνα. Αντίθετα,… με τη διαπραγματευτική ισχύ που μας προσέδωσε το δημοψήφισμα, η συμφωνία της 12ης Ιουλίου 2015 παρείχε επαρκή χρηματοδότηση των υποχρεώσεων της χώρας για ολόκληρο το διάστημα μέχρι το 2018, προσφέροντας την απαραίτητη σταθερότητα που θα επέτρεπε τη σχετική ανάκαμψη της οικονομίας και την οριστική απομάκρυνση του κινδύνου εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη.»

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ ΤΟΥ «ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ» ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Από τα πιο πάνω, τα συμπεράσματα που ενστερνίζεται ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφή:

  1. Η μέγιστη απειλή για τη χώρα ήταν η… απειλή του Grexit – όχι τα Μνημόνια και η Φυλακή Χρέους για τον λαό μας
  2. Το μείζον ζητούμενο ήταν η εξασφάλιση μακροπρόθεσμων δανείων, ώστε να υπάρχει η «απαραίτητη σταθερότητα» – όχι η ουσιαστική αναδιάρθρωση χρέους
  3. Στο Eurogroup, δεδομένης της απόρριψης κάθε σκέψης για ρήξη με την τρόικα, οι συμμαχίες με ελλειμματικές χώρες ήταν ο μόνος τρόπος βελτίωσης της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας
  4. Στο εσωτερικό, στόχος θα έπρεπε να ήταν οι αστικές μεταρρυθμίσεις (που δεν τόλμησαν τα κόμματα της δεξιάς) και η εφικτή (εντός των Μνημονιακών περιορισμών) προστασία
    των θυμάτων της κρίσης.

Αυτά τα τέσσερα βασικά συμπεράσματα των συγγραφέων του «Απολογισμού» του ΣΥΡΙΖΑ τυχαίνει να συμπίπτουν απολύτως με τις θέσεις, και το πρόταγμα, της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Με μία διαφορά.

Οι «απολογητές» του ΣΥΡΙΖΑ, εμμέσως πλην σαφώς, παραδέχονται ότι η μόνη ουσιαστική διαφορά με την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ήταν ότι ο Αλέξης Τσίπρας, αντίθετα με τον Γιώργο Παπανδρέου, είχε την προνοητικότητα να κάνει δημοψήφισμα και εκλογές για να νομιμοποιήσει την πλήρη «ενσωμάτωση» στις πολιτικές της τρόικας.

Η «ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΕΥΘΥΝΗ» ΜΟΥ

«Δεν δικαιούμαστε να μην αποδώσουμε ιδιάζουσα ευθύνη στον τότε Υπουργό Οικονομικών», γράφουν οι συγγραφείς του «Απολογισμού» του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά χαράς να μου αποδώσουν ευθύνες δεδομένου ότι ο Υπουργός Οικονομικών πάντα σηκώνει τεράστιες ευθύνες, πόσο μάλιστα σε περίοδο σύγκρουσης με μια σιδηρόφρακτη τρόικα.

Ποιες όμως ευθύνες μου αποδίδουν;

  1. «Υπερεπένδυση στην επικοινωνία έναντι μιας σχολαστικά επεξεργασμένης διαπραγματευτικής τακτικής»

Με αυτή τη φράση προσπαθούν να δημιουργήσουν-διαχύσουν την εντύπωση, ακριβώς όπως έκανε η τρόικα εκείνους τους 5 μήνες, ότι δεν είχα «σχολαστικά επεξεργασμένη διαπραγματευτική τακτική» και επιδιδόμουν στο lifestyle. Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι: Γιατί αρνούνται οι συγγραφείς του «Απολογισμού» την ύπαρξη της «σχολαστικά επεξεργασμένης διαπραγματευτικής τακτικής» την οποία παρουσίαζα από το 2012 στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και, λόγω της οποίας, ο Αλέξης Τσίπρας με τίμησε με την προσφορά του Υπουργείου Οικονομικών τον Νοέμβρη του 2014; Η μόνη εξήγηση είναι ότι δεν θέλουν να απολογηθούν για το ότι την εγκατέλειψαν ώστε να παραδοθούν στην τρόικα.

Σημείωση: Για την «σχολαστικά επεξεργασμένη διαπραγματευτική τακτική», που και είχα και είχε ενστερνιστεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, βλ. Κεφάλαιο 4 του «Ανίκητοι Ηττημένοι», Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη, 2017

  • «Υποτίμηση της ανάγκης να οικοδομήσουμε συμμαχίες ή γέφυρες με χώρες που ενδεχομένως θα μπορούσαν, λόγω δικών τους προβλημάτων, να συγκλίνουν με δικά μας αιτούμενα…»

Ναι, δηλώνω ένοχος. Ποτέ δεν θεώρησα ότι Ισπανία, Ιρλανδία και Πορτογαλία θα συμμαχούσαν μαζί μας παρά τα, όντως, κοινά προβλήματα και την κοινή Μνημονιακλη μας μοίρα. Ο λόγος, όπως εξηγούσα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν απλός: Οι εν λόγω δεξιές κυβερνήσεις είχαν ασελγήσει πάνω στους λαούς τους έχοντας επιβάλει (όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ εδώ) απαίσια
Μνημόνια. Ο χειρότερος εφιάλτης τους ήταν η ιδέα ότι η Ελλάδα δεν θα επέβαλε ένα αντίστοιχα απαίσιο 3ο Μνημόνιο στο λαό μας. Είναι λογικό: Αν μας βοηθούσαν να ανακουφίσουμε τον λαό μας, τότε οι λαοί τους θα τους έλεγαν: «Κι εμείς; Εμάς γιατί μας βασανίζετε;».

Εν κατακλείδι, προέβλεπα εξ αρχής (και, όπως αποδείχθηκε, σωστά) ότι στο Eurogroup οι χειρότεροι εχθροί μας θα ήταν χώρες του Νότου, συν η Ιρλανδία, που είτε είχαν ήδη επιβάλει Μνημόνια είτε φοβόντουσαν ότι θα τους ανάγκαζαν να τα επιβάλουν.

Ποιους πρότεινα, εναλλακτικά, ως τους καλύτερους μας «σύμμαχους»; Την Άγκελα Μέρκελ και τον Μάριο Ντράγκι –  τους μόνους σοβαρούς ανθρώπους
οι οποίοι, αν πείθονταν ότι είμασταν έτοιμοι να πάμε στη ρήξη με αρετή και τόλμη, θα προσέρχονταν την ύστατη στιγμή με μια έντιμα αμοιβαίως επωφελή πρόταση.

Σημείωση: Για περισσότερα σχετικά με τις πιθανές συμμαχίες με διαφορετικές ομάδες κρατών-μελών, καθώς και τον ρόλο της Μέρκελ, βλ. Κεφάλαιο 12 του «Ανίκητοι Ηττημένοι», Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη, 2017

  • «Ανοίγαμε μέτωπα εκεί που δεν χρειάζονταν, να υπερτιμούσαμε την ισχύ σχετικά αφηρημένων ιδεών ή γενικών θεωρητικών σχημάτων έναντι επεξεργασμένων επιχειρημάτων επί
    πολύ συγκεκριμένων θεμάτων, υποτιμώντας έτσι την ανάγκη για λεπτομερή τεχνική δουλειά»

Διαβάζοντας τα πιο πάνω ήταν σαν να άκουγα τις συνεντεύξεις Ντάιζελμπλουμ και τα briefings του ανεκδιήγητου φερέφωνου της τρόικας, του κ. Σχινά.

Κατά τη διάρκεια κάθε Eurogroup, η τρόικα εσωτερικού και εξωτερικού διέρρεε ότι «ο Βαρουφάκης κούραζε τους συναδέλφους του με θεωρητικές διαλέξεις, χωρίς καμία τεχνική προετοιμασία», την ώρα που η τρόικα ερχόταν στο τραπέζι με τεχνικά άρτιες προτάσεις.

Στην πραγματικότητα, η δική μας η πλευρά ήταν η μόνη που κατέθετε τεχνικά άρτιες προτάσεις μαζί με σοβαρές μακροοικονομικές αναλύσεις –  την ώρα που η τρόικα απλά επαναλάμβανε μονότονα τις απαιτήσεις της για υφεσιακά, αποικιοκρατικά μέτρα που, με μαθηματική ακρίβεια, θα βάθαιναν την κρίση.

Σημείωση: Βλ. την πρότασή μου (A Policy Framework for Greece’s Fiscal Consolidation, Recovery & Growth, Υπουργείο Οικονομικών, βλ. εδώ) στην τρόικα την 11ης Μαΐου 2015, μια πρόταση τεχνικά αρτιότερη απ’ οτιδήποτε κατέθεσε ποτέ η τρόικα

Αυτή η πλήρης υιοθέτηση από τους «απολογητές» του ΣΥΡΙΖΑ της Γκεμπελικής προπαγάνδας της τρόικας αποτελεί τη χαριστική βολή στην οποιαδήποτε ελπίδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως πολλοί ψηφοφόροι του θα ήθελαν, ίσως κατάφερνε στα έδρανα της αντιπολίτευσης να ανακτήσει μέρος της χαμένης του αξιοπρέπειας.

Αυτός είναι, λοιπόν, ο λόγος που το ΜέΡΑ25 είναι στη Βουλή. Για να εκφράζει την σταθερή εναντίωση στο δόγμα που εισήγαγε πρώτη η κυβέρνηση Παπανδρέου, νομιμοποίησε «εξ αριστερών» ο ΣΥΡΙΖΑ, και σήμερα εφαρμόζει με περισσή σπουδή η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Ο Βαρουφάκης έρχεται στην Αυστραλία και θα απαντήσει σε ερωτήσεις μας

Posted on by

ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

O πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας και νυν αρχηγός της πολιτικής παράταξης «ΜEΡΑ25», Γιάνης Βαρουφάκης, έρχεται στην Αυστραλία στις αρχές Μαρτίου.

Ο κ. Βαρουφάκης έχει ζήσει πολλά χρόνια στην Αυστραλία, δίδασκε σε πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ και ήταν συνεργάτης και του Ελληνικού Προγράμματος της Ραδιοφωνίας SBS.

Στο Σίδνεϊ ζουν η πρώην σύζυγός του και η κόρη του και επισκέπτεται συχνά την Αυστραλία.

Αυτή τη φορά θα παραστεί και στην πρεμιέρα της ταινίας «Ενήλικες στο Δωμάτιο» που σκηνοθέτησε ο Κώστας Γαβράς και είναι βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του.
Τον ρόλο του Βαρουφάκη υποδύεται ο ηθοποιός Χρήστος Λούλης, που είναι επίσης Αυστραλός πολίτης.

Στη Μελβούρνη, με πρωτοβουλία της Ελληνικής Κοινότητας, το φιλμ θα προβληθεί στον κινηματογράφο Palace Cinema στις 3 Μαρτίου του 2020.

Στη συνέχεια, ο κ. Βαρουφάκης και θα απαντήσει σε ερωτήσεις. Την συζήτηση θα συντονίσει ο καθηγητής Νίκος Παπαστεργιάδης, ο οποίος ήταν και υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του «ΜΕΡΑ25» στις εθνικές εκλογές της Ελλάδας.

Ανάλογη προβολή θα γίνει και στο Σίδνεϊ.

Οι «Ενήλικες στο Δωμάτιο», η νέα ταινία του Κώστα Γαβρά που προβλήθηκε και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας έχει προκαλέσει κύμα κριτικής ανά την Ευρώπη. Επισκίασε ακόμη και την τιμητική βράβευση του Έλληνα σκηνοθέτη με το βραβείο Jaeger-Lecoultre-Glory to the Filmaker για τη συνολική συμβολή του στον σύγχρονο κινηματογράφο. Η νέα ταινία του Γαβρά, που είναι εμπνευσμένη από το ομώνυμο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη και εστιάζει στις κρίσιμες διαπραγματεύσεις του 2015 στο Eurogroup για την ελληνική διάσωση, δεν πέρασε φυσικά ασχολίαστη από τον γερμανόφωνο τύπο.

Η εφημερίδα Die Welt παρατηρεί ότι στην ταινία του Γαβρά όλοι οι πρωταγωνιστές αποκαλούν ο ένας τον άλλον με το μικρό τους όνομα, Αλέξης, Γιάνης, Βόλφγκανγκ, Κριστίν, Άγκελα, Μάριο παρ’ ότι πρόκειται για μισητούς εχθρούς. «Αν πράγματι στ’ αλήθεια στους υψηλότερους κύκλους του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών συνηθιζόταν ο ενικός, αυτό θα ήταν μια κλασική περίπτωση υποκρισίας ότι υπάρχει ισότητα. Γιατί όσο πιο άνισοι γίνονται οι άνθρωποι, τόσο αυτό υποδηλώνεται στο πώς χαιρετιούνται» παρατηρεί η Welt και στη συνέχεια σχολιάζει: «Κανείς δεν περίμενε από την Γαβρά μια μη πολιτική ταινία. Από τον Κώστα Γαβρά δεν περιμένει επίσης κανείς μια ισορροπημένη ταινία, περισσότερο μια ταινία με οργή. Στο ‘Ζ’ στράφηκε κατά των συνταγματαρχών που κατέλαβαν την εξουσία, στον ‘Αγνοούμενο’ αποκάλυψε τον ρόλο της CIA στο πραξικόπημα κατά του Πινοσέτ στη Χιλή. Η ‘Ομολογία’ ήταν μια αναμέτρηση με τον σταλινισμό. Στο ‘Αμήν’ υποστηρίζει τη θέση ότι ο Πάπας γνώριζε την πάσα αλήθεια για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης (…)».

Στους «Ενήλικες στο Δωμάτιο» καταπιάνεται στην ουσία με την πρώτη περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και τα δραματικά γεγονότα του 2015, εστιάζοντας στον Γιάνη Βαρουφάκη. «Οι Ενήλικες στο Δωμάτιο είναι μια πολιτική ταινία αλλά και μια ταινία για την άρνηση της αξιοπρέπειας απέναντι σε ένα άτομο και ένα ολόκληρο έθνος». Η Welt στέκεται επίσης και στην αισθητική και τον συμβολισμό της ταινίας που παραπέμπει σε αρχαία τραγωδία. «Πρόκειται για μια σύγχρονη ελληνική τραγωδία με έναν αδύναμο βασιλιά (τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα), έναν πρωταγωνιστή με πάθος (Βαρουφάκης) και έναν στωικό ανταγωνιστή (Σόιμπλε).» Οι υπόλοιποι πολιτικοί αλλά και ο λαός παραπέμπουν στον χορό μιας αρχαίας τραγωδίας.

Μια ταινία που δεν προσποιείται ότι είναι αντικειμενική.

Και η δημόσια ελβετική τηλεόραση SRF αναφέρεται εκτενώς στην ταινία του Γαβρά για την ελληνική διάσωση. «Η στάση που κρατά ο Κώστας Γαβράς στους ‘Ενήλικες στο Δωμάτιο’ δεν επιδέχεται αμφιβολιών: Οι Έλληνες έγιναν τα θύματα του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος». Με τον τρόπο ο σκηνοθέτης υιοθετεί τη θέση του συγγραφέα του ομώνυμου βιβλίου Γιάνη Βαρουφάκη, αναφέρει η SRF και παρατηρεί: «Η ταινία ‘Οι Ενήλικες στο δωμάτιο’ αφηγείται χωρίς προσποίηση αντικειμενικότητας τα γεγονότα της πιο δραματικής περιόδου για την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια». Είναι μια ταινία που «θέλει να περάσει ως πολιτικό θρίλερ» σημειώνοντας στη συνέχεια ότι «πρόκειται για μια υψηλή αξίωση για ένα τόσο πολύπλοκο θέμα». Σύμφωνα με την ελβετική τηλεόραση η ταινία αυτή την οποία αποκαλεί «ελληνική τραγωδία σε ευρωπαϊκούς καιρούς» αναμένεται να «ενθουσιάσει» ειδικότερα το κοινό εκείνο που ενδιαφέρεται για την ευρωπαϊκή πολιτική.

Το Μάτι φωνάζει από την Ελλάδα «Μείνε δυνατή Αυστραλία»

Posted on by

Στόχος τους είναι η “φωνή” τους να ακουστεί ως εδώ στην Αυστραλία! Όπως αναφέρουν στο μήνυμά τους, 17 μήνες πριν έζησαν την ίδια τραγωδία, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους και άφησε πίσω στάχτες.

Με ένα συγκινητικό μήνυμα και μια πράξη αγάπης προς τη φύση, η Ομάδα Νέων στο Μάτι φωνάζει δυνατά «Μείνε δυνατή Αυστραλία» και δίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Σε συνεργασία με τους We4all, την Κυριακή, φυτεύτηκαν 1.000 δέντρα στο Μάτι και τον Νέο Βουτζά. Εθελοντές, μαθητές, καλλιτέχνες βρίσκονταν όλοι εκεί για να στηρίξουν αυτή την υπέροχη δράση.

Στόχος τους είναι η “φωνή” τους να ακουστεί ως την Αυστραλία! Όπως αναφέρουν στο μήνυμά τους, 17 μήνες πριν έζησαν την ίδια τραγωδία, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους και άφησε πίσω στάχτες.

Για δεύτερη φορά, μετά το μήνυμα που είχαν στείλει στην Καλιφόρνια, η Ομάδα Νέων φωνάζει παρών και συμπαραστέκεται στην Αυστραλία που βιώνει μια παρόμοια πύρινη κόλαση. Το συγκινητικό τους μήνυμα αναφέρει:

«Μείνε δυνατή Αυστραλία!

17 μήνες πριν κάηκαν σχεδόν τα πάντα εδώ, χάσαμε δασικές εκτάσεις, σπίτια, μαγαζιά αλλά καμία απώλεια δεν αποτέλεσε τόσο σημαντική όσο αυτή των 102 ανθρώπων μας… Βλέπω τις εικόνες σου και είναι τόσο γνώριμες… Σε νιώθω Αυστραλία… Ξέρω πως είναι να χάνεις τα πάντα, να κοιτάς γύρω, να μην αναγνωρίζεις τίποτα, να βιώνεις αυτόν τον εφιάλτη που δεν έχει τελειωμό.

17 μήνες πριν όταν εγώ ζούσα όλο αυτό, εσύ ήσουν εδώ… Όσα χιλιόμετρα και αν μας χωρίζουν, οι άνθρωποι σου ήρθαν εδώ,
και όσοι δεν ήρθαν, έστειλαν μεγάλη βοήθεια για να σηκωθώ…

Σήμερα εμείς φυτεύουμε 1.000 δέντρα και κάθε δέντρο ριζώνει στο χώμα μας με τη σκέψη μας σε σένα…

Με αυτή τη φώτο, αυτή τη μέρα, θέλω να σου στείλω ένα μήνυμα : «Μείνε δυνατή Αυστραλία».
Θα το δεις, μετά από κάποιους μήνες θα είστε πιο δυνατοί, πιο πολλοί, πιο ενωμένοι από ποτέ και θα αποκαταστήσετε και πρασινίσετε τον τόπο σας από την αρχή!

Η σημερινή μας δεντροφύτευση 1000 δέντρων είναι προς τιμήν σας όπως και μέρος των εσόδων της We4all για τον μήνα αυτό θα σταλούν σε εσάς.
Θα σηκωθείς και θα αναγεννηθείς.
Μείνε δυνατή Αυστραλία!»

Το κείμενο στα Αγγλικά:

«Stay strong Australia
17 months ago everything was burned to the ground here, We lost thousands of our trees, our homes, our stores but worst of all we lost 102 of our beloved people.

Every time I see your footage it seems so familiar.. I understand you Australia.. I know what it’s like to lose it all, to look around you and not recognize anything, to live through this never-ending nightmare.

17 months ago when I was in your place your people were here supporting me and even the ones that weren’t here sent me support so I can get back on my feet.

Today, we are planting 1000 trees as a sign of solidarity, and for the rest of the month a part of the income made by We4all will be sent to you.
You will rise up and you will be reborn.
Stay Strong Australia!»

↑