Giulietto Chiesa, Aegina 2013

Αυτό είναι το γλωσσικά διορθωμένο πρωτότυπο κείμενο της εισήγησης που έφερε ο Giulietto Chiesa στη συνάντηση Καποδίστρια-Σπινέλλη-Ευρώπη που πραγματοποιήθηκε στο νησί Αίγινα στις 23 Ιουνίου 2013. www.discoveraegina.gr/en/aegina-blog/2429/

Στη συνάντηση όπως διεξήχθη στην πραγματικότητα, ο GiuliettoChiesa μίλησε αυτοσχέδια στα ιταλικά, όχι ακολουθώντας γραπτό αγγλικό κείμενο. Το περιεχόμενο της ομιλίας του όμως κινήθηκε στις ίδιες γενικές γραμμές, αν και με λιγότερες λεπτομέρειες.

Αγαπητοί φίλοι της Ευρώπης και πολίτες της Ελλάδας,

Βρισκόμαστε εδώ, στο υπέροχο νησί Αίγινα, για να θυμηθούμε κάποιες ιδέες που τα τελευταία 25 περίπου χρόνια έχουν προσβληθεί πολύ σοβαρά και καταστραφεί σχεδόν ολοκληρωτικά.

Αυτό δεν ισχύει ακριβώς. Οι ιδέες αυτές εξακολουθούν να υπάρχουν. Επιζούν, αλλά έχουν ξεχαστεί από εκείνους που έχουν την εξουσία στην Ευρώπη. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν εκλεγεί από κανέναν. Έχουν διοριστεί. Πώς είναι δυνατό, αυτό να έχει συνέβη εν αγνοία μας; Πώς είναι δυνατό, μια ομάδα μπάτλερ να έχει διοριστεί ως κυβερνήτες μας; Ποιοί είναι αυτοί που τους διόρισαν;

Αυτές είναι πολύ δύσκολες ερωτήσεις.

Θέλω να υπενθυμίσω δύο θεμελιώδη σημεία, τα οποία αποτέλεσαν τη βάση, την απαρχή της ευρωπαϊκής ιδέας, στην αρχή του Μανιφέστου του Ventotene, που γράφτηκε από τον Αλτιέρο Σπινέλι. Ουσιαστικά ήταν δύο: δύο πολύ απλές λέξεις. Ειρήνη και συνεργασία. Καμία από τις δύο δεν υπάρχει σήμερα ως θεμελιώδης αρχή της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αμέσως μετά την έναρξη της διαδικασίας, άρχισε ο Ψυχρός Πόλεμος και η ευρωπαϊκή ιδέα της ειρήνης και της συνεργασίας διαστρεβλώθηκε και εκτράπηκε. Η συνεργασία αντικαταστάθηκε από

τη λέξη ανταγωνισμός. Η ειρηνική διαδικασία οικοδόμησης ενός νέου ευρωπαϊκού κράτους χωρίς πόλεμο διαστρεβλώθηκε σταδιακά με ιδέες μιας διχαστικής “συνεργασίας”. Δηλαδή της συνεργασίας μόνο μεταξύ ενός μέρους της ευρωπαϊκής κοινότητας, αφήνοντας εκτός ένα μεγάλο κομμάτι του ευρωπαϊκού πολιτισμού, της ιστορίας και της παράδοσης.

Γνωρίζουμε ότι υπήρχαν επιτακτικοί λόγοι για αυτό. Ο δυτικός κόσμος χωρίστηκε σε δύο μεγάλα στρατόπεδα από τη Γιάλτα, και όσοι βρέθηκαν στη μία πλευρά συγκεντρώθηκαν εναντίον του άλλου στρατοπέδου. Αυτή η κατάσταση ήταν, σε ένα ορισμένο στάδιο, σχεδόν αναπόφευκτη. Είχε όμως πολύ σοβαρή επίδραση στις περαιτέρω εξελίξεις.

Μετά το 1989 το ιστορικό χάσμα έκλεισε με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η Ευρώπη επανενώθηκε σχεδόν πλήρως. Κανένας εχθρός, εκ πρώτης όψεως, δεν υπήρχε για να απειλήσει το μέλλον μας. Αλλά η διαδικασία είχε πάρει μια τροπή προς το χειρότερο. Υπάρχουν δέκα χώρες στη ζώνη του ευρώ, με ισχυρούς διαχωρισμούς μεταξύ τους. Υπάρχουν πολύ πλούσιες χώρες και πολύ φτωχές χώρες. Η αλληλεγγύη δεν υπάρχει πια. Άλλες 17 χώρες βρίσκονται εκτός της ευρωζώνης, μερικές από αυτές ξεχασμένες εντελώς από τις άλλες. Κάποιες άλλες θα ήθελαν να ενταχθούν σε αυτή την Ευρώπη, γιατί ελπίζουν ακόμα να βρουν μια αξιοπρεπή θέση εδώ, αλλά σε άλλες δεν αρέσει καν η ιδέα. Οι άνθρωποι μέσα στην Ευρώπη δεν παίρνουν μέρος στις ευρωπαϊκές εκλογές, επειδή δεν ξέρουν τι είναι στην πραγματικότητα η Ευρώπη. Είναι συναισθηματικά ψυχολογικά, θεσμικά άσχετοι με την Ευρώπη. Οι ευρωσκεπτικιστές αυξάνονται σε αριθμό και δύναμη. Γιατί συμβαίνει αυτό τα τελευταία 20 χρόνια;

Σίγουρα ένα από τα καθήκοντα εκπληρώθηκε: Η Ευρώπη ζει ειρηνικά επί 68 συναπτά έτη. Πρόκειται για ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Δεν πολεμήσαμε ο ένας τον άλλον σε συμβατικό πόλεμο- δεν σκοτώσαμε κανέναν με τα όπλα μας. Αλλά ένας πόλεμος, ένας μεγάλος πόλεμος, έστω και αν δεν κηρύχθηκε, διεξήχθη. Ενάντια στους λαούς. Το πρώτο θύμα ήταν η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός. Άλλοι λαοί βρίσκονται στο δρόμο της καταστροφής, της στέρησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

Η πλανητική λέσχη με ολοκληρωτική έφεση καταστρέφει τους λαούς της Ευρώπης, τις ζωές μας, τη δημοκρατία μας, την ελευθερία μας. Το μέλλον μας βρίσκεται σε βαθύ κίνδυνο. Σταδιακά, χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε, παραδοθήκαμε στα χέρια μιας ολιγαρχίας χωρίς πατρίδα και χωρίς ψυχή, της οποίας ο μόνος δεσμός είναι η αυταπάτη της παντοδυναμίας που προκύπτει από την κατοχή του χρήματος που δημιουργεί απεριόριστα.

Αυτοί που μας οδήγησαν σε αυτό το αδιέξοδο είναι οι μπάτλερ των “παγκόσμιων ιδιοκτητών”: οι μέτοχοι των τραπεζών, των ταμείων και των διεθνών εταιρειών, άνθρωποι που κανείς από εμάς

δεν γνωρίζει, που κανείς δεν έχει εκλέξει ποτέ, αλλά που καθορίζουν τις ζωές μας. Αυτοί, υποστηριζόμενοι από κοινοβούλια τυπικά εκλεγμένα αλλά στην πραγματικότητα διορισμένα από ανώτερες δυνάμεις, παρέδωσαν την πολιτική και οικονομική εξουσία -που κάποτε κατείχαν οι κυβερνήσεις- σε οντότητες που στερούνται κάθε δημοκρατικής νομιμοποίησης. Αυτές οι δομές αποτελούν τη σκαλωσιά μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων που βρίσκεται υπό κατασκευή. Πρόκειται για μια αυταρχική και ανατρεπτική υπόθεση που πολύ λίγοι, οι οποίοι είναι ήδη πάμπλουτοι, θέλουν να επιβάλουν στις ήδη εξαθλιωμένες μάζες. Πρόκειται για ένα ανώμαλο σχέδιο που βασίζεται στην ψευδαίσθηση της άπειρης ανάπτυξης και το οποίο προορίζεται να παράγει χάος και πόλεμο, επειδή αρνείται να δει το τέλος της εποχής της αφθονίας.

Έχουν επίγνωση της ανάπτυξης της λαϊκής διαμαρτυρίας και εξέγερσης και είναι έτοιμοι να την καταστείλουν. Γνωρίζουν για την επισφάλεια της απάτης με την οποία ανέλαβαν την εξουσία- γνωρίζουν ότι οι υποτιθέμενοι οικονομικοί και νομισματικοί νόμοι τους είναι μια παγκόσμια απάτη. Γνωρίζουν ότι το εικονικό χρήμα που χρησιμοποιούν για να κυριαρχούν είναι προορισμένο να καταλήξει σε στάχτες. Για το λόγο αυτό αποσταθεροποιούν κάθε δημοκρατικό θεσμό που έχει απομείνει, εισάγουν νέους νόμους για να μας εξουδετερώσουν, καθώς ετοιμάζονται να βάλουν χέρι σε κάθε υλικό πλούτο που είναι ακόμα διαθέσιμος: εδάφη, νερό, τρόφιμα, εργοστάσια, αποταμιεύσεις, ιστορία, μνημεία, “ανθρώπινο δυναμικό”. Αν δεν τους σταματήσουμε, θα συνεχίσουν να αγοράζουν αυτούς τους πόρους σε τιμές ευκαιρίας, ιδιωτικοποιώντας τους με την τεράστια μάζα του εικονικού χρήματος, μετατρέποντας τα όλα σε χρέος που δημιουργούν από το τίποτα με απίστευτο ρυθμό.

Στο τέλος, το σύνολο των πληθυσμών θα παραμείνει -δηλαδή όλοι μας- στη φτώχεια, την άγνοια και τη σκλαβιά, δηλαδή χωρίς ιδιοκτησία και χωρίς δικαιώματα και επομένως χωρίς μέλλον. Η Ελλάδα είναι το πρακτικό παράδειγμα μιας στρατηγικής που έχει ήδη εφαρμοστεί. Πρόκειται για ένα πορτρέτο αυτού που έχει απομείνει από το ευρωπαϊκό σχέδιο ειρήνης και ευημερίας.

Αυτό το σχέδιο πρώτα σταμάτησε και στη συνέχεια διαστρεβλώθηκε πέρα από κάθε αναγνώριση. Ήταν η καλή ιδέα της οικοδόμησης ενός νέου υπερεθνικού κράτους χωρίς προσφυγή στην κατάκτηση, τη βία και τον πόλεμο, αλλά με τη συμμετοχή με ίσα δικαιώματα όλων των εταίρων, μικρών και μεγάλων. Θα έπρεπε να ήταν η γέννηση ενός νέου παγκόσμιου ηγέτη για την ειρήνη, ικανού να παίξει έναν ανεξάρτητο ρόλο και όχι υποταγμένο στην πολιτική και στα συμφέροντα των άλλων γιγάντων. Ένας τέτοιος στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με την τοποθέτηση της Ευρώπης στο ίδιο μέγεθος της Σοβιετικής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Όχι σε ανταγωνισμό μαζί τους, αλλά σε μια γεωπολιτικά ισότιμη σχέση.

Ο σχεδιασμός αυτός έχει διαγραφεί. Σε έναν κρυφό αγώνα για κυριαρχία, η Ευρώπη έχει καμφθεί από την πολιτική, στρατιωτική και οικονομική ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η κυριαρχία

του δολαρίου ως νομισματικής δύναμης τους επέτρεψε κυριολεκτικά να υποτάξουν την Ευρώπη στα στρατιωτικά σχέδια του ΝΑΤΟ… Στη συνέχεια, με την τελική ήττα της Σοβιετικής Ένωσης και την κατάρρευσή της, να επιβάλουν στον υπόλοιπο κόσμο τη “νομισματική υπηρεσία” της WallStreet και του City του Λονδίνου.

Τα μέσα που τέθηκαν σε εφαρμογή από το 1990 και μετά και τα οποία προκάλεσαν την κοινωνική και οικονομική κρίση των ευρωπαϊκών λαών δεν ήταν παρενέργειες “λανθασμένων” επιλογών. Ήταν συνεπή με το επιδιωκόμενο σχέδιο, που είναι το απαρτχάιντ της παγκόσμιας τρόικας.

Η αμερικανική παγκοσμιοποίηση επιβλήθηκε στην Ευρώπη (και οι Ευρωπαίοι ηγέτες την αποδέχθηκαν και την υιοθέτησαν). Οι αμερικανικοί κανόνες εξήχθησαν μαζί με την απορρύθμιση, την ιδιωτικοποίηση, την κατεδάφιση των κρατών, τη θεοποίηση των αγορών, τον ριζικό μετασχηματισμό των ανθρώπινων σχέσεων και την υποταγή της πολιτικής στην οικονομία και το χρήμα . Η πολιτική εξουσία πέρασε στα χέρια της διεθνοποιημένης υψηλής οικονομίας.

Της διεύρυνσης της ΕΕ σε 27 χώρες, με την ένταξη σχεδόν όλων των πρώην δορυφόρων του Συμφώνου της Βαρσοβίας, ακόμη και των τριών πρώην σοβιετικών βαλτικών δημοκρατιών, προηγήθηκε στην πραγματικότητα η αιφνίδια ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, εξασφαλίζοντας έτσι στις Ηνωμένες Πολιτείες τον άμεσο και έμμεσο έλεγχο των μετέπειτα διαδικασιών της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι πραγματικοί κυβερνήτες επιδιώκουν σπασμωδικά να εισάγουν την κουλτούρα, τις αξίες και τα στερεότυπα του “αμερικανικού τρόπου ζωής” στον κοινωνικοοικονομικό ευρωπαϊκό ιστό. Ο προοδευτικός έλεγχος και η συγκέντρωση της βιομηχανίας της μαζικής επικοινωνίας και της πληροφόρησης, η τερατώδης επέκταση των κοινωνικών δικτύων, έχει επιφέρει μια πραγματική ανθρωπολογική τροποποίηση των ευρωπαϊκών λαών, αν και τα βαθιά ρεύματα της ευρωπαϊκής ιστορίας έχουν επιδείξει απροσδόκητη ικανότητα να αμύνονται απέναντι σε πολυάριθμες και διαφοροποιημένες τεχνολογικές και ιδεολογικές επιθέσεις.

Η έκρηξη της κρίσης, η οποία σημειώθηκε ακριβώς στο κέντρο της αυτοκρατορικής εξουσίας (εκφράζοντας έτσι μια πολύ σοβαρή ασθένεια στο εσωτερικό της, σε συνδυασμό με την προοδευτική εξάντληση των διαθέσιμων πόρων και με την εμφάνιση στο προσκήνιο άλλων γιγάντων που δεν σχετίζονται πλέον με το σχέδιο των “παγκόσμιων ιδιοκτητών”) αποκάλυψε την ευθραυστότητα του σχεδίου τους.

Είναι επομένως επείγον να τους σταματήσουμε. Πρώτον, επειδή είναι οι παραγωγοί της φτώχειας και του πολέμου. Εκατομμύρια Ευρωπαίοι, τώρα πια σχεδόν κάθε κοινωνική τάξη, με

εξαίρεση λίγους που προσλαμβάνονται για να παίξουν το ρόλο των προνομιούχων υπαλλήλων (και, μεταξύ αυτών είναι οι κύριοι ελεγκτές της πληροφορίας-επικοινωνίας) αναζητούν μια εναλλακτική λύση στην αυξανόμενη μη βιωσιμότητα της κοινωνικής τους κατάστασης. Υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία και αβεβαιότητα, η αίσθηση του επικείμενου κινδύνου. Είναι κοινά αποδεκτό ότι η επόμενη γενιά θα είναι η πρώτη -από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα- που θα έχει προοπτικές ζωής χειρότερες από αυτές των γονέων της. Όμως υπάρχει μακρύς δρόμος μπροστά μας για να καταλάβουν “πολλοί” ότι δεν είναι μόνο το επίπεδο ζωής τους που κινδυνεύει. Στην πραγματικότητα κινδυνεύει επίσης η ζωή τους και η ζωή των παιδιών τους. Και η ανθρωπότητα στο σύνολό της έχει την ίδια μοίρα να τους επιφυλάξει, γιατί αυτοί που βρίσκονται στην κορυφή της εξουσίας θα επεκτείνουν με τη σειρά τους τη ληστεία τους και στα άλλα έξι δισεκατομμύρια ανθρώπων που κατοικούν στον πλανήτη. Δεν μπορούν πλέον να τη γλιτώσουν όπως έκαναν τους τελευταίους τρεις αιώνες, επειδή οι άνθρωποι γίνονται πονηροί -στην πραγματικότητα κάποιοι έχουν ήδη αρχίσει να αφυπνίζονται- οι άνθρωποι μαθαίνουν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους και να αντεπιτίθενται.

Για εκατομμύρια Ευρωπαίους ήρθε η ώρα να απορρίψουν τη λεγόμενη νέα παγκόσμια τάξη που στην πραγματικότητα είναι μια νέα φεουδαρχία, στην οποία μόνο ένα απειροελάχιστο μέρος της ανθρώπινης φυλής θα έχει τη δύναμη της ζωής και του θανάτου πάνω σε όλους, και στην οποία η μόνη διέξοδος των ανθρώπων θα είναι η υποταγή. Η φιλελεύθερη δημοκρατία έχει ήδη πληγεί ανεπανόρθωτα και αποτελούσε, μαζί με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη μόνη εναλλακτική αξία στη δύναμη του χρήματος, η οποία αποτελούσε το προπύργιο του λεγόμενου “δυτικού πολιτισμού”.

Ήρθε η ώρα να σταματήσει η “μαϊμού που διοικεί”. Και να πάρουμε από τα χέρια του τα κουμπιά του πολέμου. Κανένας Ευρωπαίος στρατιώτης δεν πρέπει να συμμετέχει σε οποιεσδήποτε συγκρούσεις εκτός των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολύ περισσότερο αν αυτές μεταμφιέζονται ως ανθρωπιστική αποστολή για την ειρήνη.

Είναι ανάγκη να αρχίσουμε να καθορίζουμε τις αρχές και τις αξίες που είναι κατάλληλες για τη μετάβαση από μια μη βιώσιμη οικονομική και κοινωνική οργάνωση – που προορίζεται να πεθάνει με σπασμούς – σε μια βιώσιμη κοινωνία, σε ειρήνη με τη φύση, με το οικοσύστημα. Έναν πολιτισμό συνύπαρξης, ο οποίος προοδεύει “με το ρυθμό του Ανθρώπου” και είναι δημοκρατικός. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις για την επιβίωση.

Ανασυγκρότηση των ευρωπαϊκών θεσμών

Τα επόμενα χρόνια θα είναι καθοριστικά για τη μοίρα των λαών της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν εξαπολύσει μια επίθεση με πρωταρχικό αποτέλεσμα την κατεδάφιση του

ευρωπαϊκού σχεδίου ειρήνης. Η συνταγματική τροχιά που έχουν καλύψει είχε ως στόχο να εμποδίσει τους λαούς να εκφραστούν. Οι μπάτλερ απέτυχαν από άποψη νομιμότητας και δημοκρατίας. Λένε ότι θέλουν μια ομοσπονδία εθνικών κρατών, και την ίδια στιγμή επισημαίνουν ουσιαστικές αλλαγές που τείνουν να δεσμεύσουν τα κράτη που δεν συμφώνησαν. Μέτρα τόσο σημαντικά δεν μπορούν να τεθούν χωρίς ή ενάντια στη συναίνεση του λαού.

Πρέπει να υπάρξει αντεπίθεση απέναντι σε αυτή την επιθετικότητα, ξεκινώντας άμεσα ως συνταγματική διαδικασία για τη νέα Ευρώπη.

Πιστεύουμε σε μια Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ειρήνης, πολυκεντρική, ολοκληρωμένη, βασισμένη στην ιδέα της υπεράσπισης του κοινού αγαθού της Ευρώπης και λειτουργώντας για την υπέρβαση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων.

Αυτή η Ευρώπη πρέπει να έχει μια δημοκρατική κυβέρνηση και μια κεντρική τράπεζα που θα εφαρμόζει την πολιτική της κυβέρνησης αυτής, και όχι το αντίστροφο. Τα κράτη που αποφασίζουν να συμμετάσχουν σε αυτή τη νέα Ευρώπη δεν πρέπει να θεωρούνται ως μειοψηφικοί μέτοχοι μιας εταιρείας. Πρέπει να είναι κυρίαρχα κράτη που εκχωρούν μέρος της κυριαρχίας τους μόνο και αποκλειστικά σε ένα ανώτερο επίπεδο κυβέρνησης που είναι εξίσου δημοκρατικό με εκείνα που θα κληθούν να συντονίσουν.

Η αποδοχή αυτής της νέας Ευρώπης θα αποφασιστεί από τους λαούς. Από αυτούς, και μόνο από αυτούς, μέσω δημοψηφίσματος, θα ληφθεί η τελική απόφαση για την ένταξη.

Η συνταγματική διαδικασία πρέπει να οργανωθεί από τα υφιστάμενα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αλλά με τη συμμετοχή, σε όλα τα στάδια, της κοινωνίας των πολιτών, των τοπικών κοινωνιών και των εθνικών κοινοβουλίων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το μόνο θεσμικό όργανο που υπόκειται επί του παρόντος σε εισροές από τα κάτω, πρέπει να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο μετά τις ευρωεκλογές που έχουν προγραμματιστεί για το επόμενο έτος, το 2014.

Θα πρέπει να προωθηθεί ο σχηματισμός μιας Ευρωπαϊκής Συντακτικής Συνέλευσης (ΕΣΣ), η οποία θα αποτελείται από α) τους εκπροσώπους των 27 εθνικών κοινοβουλίων, β) το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γ) τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, δ) την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Παράλληλα με τις εργασίες της ΕΣΣ πρέπει να υπάρξει νομική πρόβλεψη (αναγνωρίζοντας τη συμβουλευτική της αξία) για τη σύσταση μιας Συντακτικής Συνέλευσης για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ (ΕΚΦ), η οποία θα αποτελείται από ενώσεις, ομάδες, επιτροπές, πολιτικά κόμματα, συνδικάτα, όργανα τοπικής αυτοδιοίκησης και κυβερνητικά όργανα των υποκείμενων στρωμάτων της κοινωνίας των πολιτών και της πολιτικής. Έργο του

ΕΚΦ θα είναι να αξιολογεί την πρόοδο των εργασιών της ΕΣΣ, αλλά κυρίως να προωθεί πρωτοβουλίες των μέσων ενημέρωσης -κοινωνικές, πολιτικές, γνωστικές και ενημερωτικές- για να φέρει το συνταγματικό έργο στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού δημόσιου διαλόγου.

Οι ευρωπαίοι πολίτες δεν θα πρέπει να βρεθούν -όπως στη διαδικασία που οδήγησε στη Συνθήκη της Λισαβόνας- αντιμέτωποι με εκατοντάδες σελίδες κειμένου γραμμένου σε γλώσσα ακατανόητη για τους μη ειδικούς, με αποτέλεσμα να μην συζητηθεί τίποτα, επειδή τίποτα δεν έγινε κατανοητό. Ως εκ τούτου, κρίσιμες αποφάσεις ελήφθησαν από μια χούφτα ανθρώπων, χωρίς τη λαϊκή συναίνεση.

Το έργο της ΕΣΣ θα είναι να καθορίσει τις συνταγματικές αρχές, τις εξουσίες που θα ανατεθούν στην Ένωση, τις αρχές εκπροσώπησης εντός της Ένωσης, δηλαδή με εσωτερικά δικαιώματα και υποχρεώσεις. Η Συνθήκη θα έχει ισχύ μόνο για όσους έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους σε αυτήν. Αλλά μπορεί επίσης να προβλέπει κανόνες που θα επιτρέπουν στους μη συναινούντες να συμμετέχουν, μαζί με άλλους, στις πτυχές της κοινοτικής ζωής στις οποίες συναινούν.

Η ΕΣΣ θα λήξει όταν και τα 27 κράτη προέλευσης επικυρώσουν με δημοψήφισμα (και όχι με κοινοβουλευτικό pronunciamento) τη δήλωση σχετικά με τις συνταγματικές αρχές, τις εξουσίες της Ένωσης, τις αρχές εκπροσώπησης. Κατά τη διάρκεια του δημοψηφίσματος οι πολίτες θα εκλέξουν τους εθνικούς τους αντιπροσώπους για μια “Δεύτερη Συνέλευση”, έργο της οποίας θα είναι να καθορίσει το τελικό πλήρως επεξεργασμένο κείμενο του Συντάγματος. . Η δεύτερη συμφωνία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να παρεκκλίνει από τις βασικές αρχές που έχουν ήδη καθοριστεί ή να εισάγει νέες αρχές. Πριν φέρει τα πορίσματά της προς κρίση από τη λαϊκή γνώμη, θα πρέπει να τα υποβάλει σε ένα ήδη συγκροτημένο Συνταγματικό Δικαστήριο, αποτελούμενο από δικαστές των ανώτερων δικαστηρίων κάθε κράτους μέλους.

Όπως προκύπτει από αυτή την περιγραφή, δεν είναι απαραίτητο να συμφωνήσουν όλοι οι λαοί της Ευρώπης να παραμείνουν μέλη της, και ορισμένοι από αυτούς μπορεί να θελήσουν να κάνουν μια παύση προβληματισμού, διατηρώντας προσωρινές σχέσεις με τη νέα Ευρώπη, ανάλογα με τις ανάγκες τους και/ή τους περιορισμούς που τους επιβάλλουν τα Συντάγματά τους, εάν αυτοί κριθούν ασύμβατοι με όσα έχουν αρχίσει να προκύπτουν από τη διαδικασία που περιγράφεται παραπάνω.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να καταργηθεί. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Υπουργών, κατά τη διάρκεια μιας πενταετούς μεταβατικής περιόδου, θα πρέπει να συγκλίνουν μέσω γενικής αναδιοργάνωσης προς ένα ενιαίο ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο με μεγαλύτερη δέσμευση στην κοινοτική πολιτική σε τομείς όπως η εξωτερική πολιτική και η

πολιτική ασφάλειας και η άμυνα. Πολλοί τομείς πολιτικής που σήμερα εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Υπουργών θα επιστρέψουν στα εθνικά κράτη (δίνοντας ζωή στην έκφραση “Ευρώπη των Εθνών”) ή θα ανατεθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα πρέπει να εκλέγεται απευθείας από τους Ευρωπαίους πολίτες.

Μια αυτόνομη Ευρώπη θα διαθέτει ένα ευρωπαϊκό αμυντικό σύστημα. Πρέπει να επιστρέψουμε στην ιδέα της λαϊκής πολιτοφυλακής, αφήνοντας τους επαγγελματικούς στρατούς και την ανώτερη διοίκηση να υπερασπίζονται τους λαούς από φυσικές και ανθρωπιστικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και γενικότερα να τους δεσμεύουν σε κοινωνικά χρήσιμες δραστηριότητες.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να γίνει το κεντρικό δημοκρατικό όργανο του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου, ο χώρος του οποίου οι αποφάσεις μετατρέπονται σε θεμελιώδεις πολιτικές για την ήπειρο στο σύνολό της. Κοιτάζοντας μπροστά, στο τέλος της πενταετούς μετάβασης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να γίνει το μοναδικό αντιπροσωπευτικό ευρωπαϊκό πολιτικό όργανο, με την εντολή να σχηματίζει την ευρωπαϊκή κυβέρνηση και να την απομακρύνει εάν αποδειχθεί ανεπαρκής για την εκτέλεση των καθηκόντων της.

Περισσότερες λεπτομέρειες: main.cse-initiative.eu/?p=111

Ορισμένα σχόλια σχετικά με τις προτάσεις του GiuliettoChiesa:

Ένα δημοκρατικό ευρωπαϊκό σύνταγμα πρέπει να είναι προϊόν διαπραγμάτευσης μεταξύ των σχετικών πολιτικά συγκροτημένων οντοτήτων, όπως ακριβώς στο παρελθόν τα συντάγματα προέκυπταν από τη διαπραγμάτευση μεταξύ μοναρχιών και εθνικών κοινοβουλίων.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να είναι μια τέτοια οντότητα, με το πλεονέκτημα ότι είναι ευρωπαϊκό και όχι εθνικό. Η συμμετοχή των εκπροσώπων των εθνικών κοινοβουλίων στη διαδικασία οικοδόμησης του νέου Συντάγματος θα εξασφάλιζε απλώς τη διαιώνιση των εμποδίων που μέχρι σήμερα εμπόδιζαν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση να προχωρήσει. Η άλλη οντότητα πρέπει να είναι η “ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών”. Αλλά τι είναι η “ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών”; Η ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών πρέπει να είναι η συλλογικότητα των ελεύθερων πολιτών που κατοικούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και επιθυμούν να είναι “Ευρωπαίοι”. Η ιδιότητα του “ελεύθερου πολίτη” και του “Ευρωπαίου” πρέπει να είναι κάτι που επιλέγεται συνειδητά και ΠΟΤΕ δεν θα επιλεγεί από το σύνολο του πληθυσμού. Με τον ίδιο τρόπο: “ενώσεις, ομάδες, επιτροπές, πολιτικά κόμματα, συνδικάτα”: όλα αυτά έχουν νόμιμες αξιώσεις να εκπροσωπούνται στην ευρωπαϊκή πολιτική διαδικασία, αλλά ΔΕΝ είναι ελεύθεροι πολίτες. Η εκπροσώπησή τους πρέπει να αποτελεί μέρος της αντιπροσωπευτικής-δημοκρατικής συνιστώσας στη διαπραγμάτευση ενός νέου Συντάγματος. Με άλλα λόγια, η εκπροσώπησή τους θα γίνει μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Οι ευρωσκεπτικιστές και άλλοι επικριτές της υφιστάμενης διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης λένε, ορθά, ότι η ΕΕ, όπως είναι σήμερα δομημένη, παραβιάζει την εθνική κυριαρχία των κρατών μελών και κατ’ επέκταση τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών αυτών των κρατών μελών. Η λύση σε αυτό το πρόβλημα δεν μπορεί να είναι η ενίσχυση των εθνικών κοινοβουλίων των κρατών μελών. Αντίθετα, οι ελεύθεροι Ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να είναι ταυτόχρονα φορείς και υπερασπιστές της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών στα οποία ζουν. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αρχηγοί κρατών, συμπεριλαμβανομένων των κληρονομικών μοναρχών, στους οποίους η εθνική κυριαρχία έχει περιέλθει ή έχει περιέλθει εν

μέρει σε μεγάλο ποσοστό των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και η αρχή της επικουρικότητας θα πρέπει να νομιμοποιεί την επιλογή της κληρονομικής μοναρχίας, εάν αυτό επιθυμούν οι πολίτες ενός κράτους μέλους), έχουν επίσης κεντρική λειτουργία στη διατήρηση, τη διατήρηση και την υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας.

Η δημοκρατία που εμπλέκει “όλους” στη λήψη αποφάσεων είναι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Η άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να αφορά “όλους”, αλλά μόνο τους ενεργούς πολίτες που επιθυμούν να συμμετέχουν στις διαδικασίες λήψης κοινωνικών αποφάσεων και διακυβέρνησης. Φυσικά, “όλοι” πρέπει να έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν αν επιθυμούν να κυβερνώνται σύμφωνα με τις υπάρχουσες αντιπροσωπευτικές δημοκρατικές διαδικασίες ή αν προτιμούν τη διακυβέρνηση από τους ενεργούς πολίτες. Αυτή η διαβούλευση θα πρέπει να είναι περιοδική και ανακλητή: ας πούμε μία φορά κάθε πέντε χρόνια. Η άμεση δημοκρατία και η αντιπροσωπευτική δημοκρατία θα πρέπει να βρίσκονται σε διαρκή ανταγωνισμό. Το μονοπώλιο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, όπως υπάρχει σήμερα στα δημοκρατικά κράτη, θα πρέπει να σπάσει.

Η οικοδόμηση της Ευρώπης των πολιτών πρέπει να ξεκινήσει από το τοπικό επίπεδο. Όπου υπάρχει δημοτικό συμβούλιο, θα πρέπει να υπάρχει και ένα συμβούλιο ενεργών πολιτών που να λειτουργεί ως “σκιώδες συμβούλιο”, ένας δυνητικός ανταγωνιστής για την εντολή των ψηφοφόρων. Σε αυτό το συμβούλιο ενεργών πολιτών, οι κομματικές πεποιθήσεις θα πρέπει να είναι τόσο άσχετες όσο και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις. Κάθε ενεργός πολίτης που παραβιάζει αυτή την απαίτηση θα πρέπει να υποχρεούται να αποχωρήσει και να συνεχίσει την πολιτική του/της δραστηριότητα, αν το επιθυμεί, ως επίδοξος πολιτικός συμβατικού κόμματος μέσα στις δομές της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

Όταν υπάρξουν αρκετά τέτοια συμβούλια ενεργών πολιτών, θα πρέπει να προταθεί ένα πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα για τη μεταβίβαση εξουσιών σε ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ενεργών Πολιτών (για ορισμένη [πενταετή;] θητεία. Το αποτέλεσμα αυτού του δημοψηφίσματος θα πρέπει να μπορεί να αμφισβητηθεί σε κάθε κατώτερο επίπεδο (εθνικό, περιφερειακό, τοπικό).

Εκτός από την απαίτηση ότι για τους ελεύθερους πολίτες η κομματική ένταξη θα πρέπει να εξισώνεται με τη θρησκευτική ένταξη, ελεύθερος πολίτης θα είναι επίσης ένα άτομο που ελέγχει την επικοινωνία του με την πολιτική ομάδα υποστήριξής του, είτε ως άτομο είτε μέσω μιας συλλογικότητας στη λήψη αποφάσεων της οποίας συμμετέχει. Κανένας πολιτικός που στηρίζεται για την επικοινωνία με την εκλογική του ομάδα σε μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται εκτός του ελέγχου του δεν μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερος πολίτης.

Η πρόταση του Giulietto Chiesa να εκλέγεται απευθείας ο Ευρωπαίος Πρόεδρος (στο σενάριό του θα είναι ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) είναι μια συνταγή για μια αμερικανικού τύπου προεδρία και για την εκλογή της πολιτικής ηγεσίας από τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης. Μια πιο δημοκρατική εναλλακτική λύση θα ήταν ο αρχηγός του κράτους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιλέγεται από ένα Κυρίαρχο Συμβούλιο που θα αποτελείται από αρχηγούς κρατών (συμπεριλαμβανομένων των μοναρχών, εάν τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη της ΕΕ είναι μοναρχίες) και αρχηγούς κυβερνήσεων. Εάν η κυβέρνηση ενός κράτους μέλους βρίσκεται στα χέρια ενός Συμβουλίου Ενεργών Πολιτών και όχι ενός κοινοβουλίου, τότε ο αντιπρόσωπος του “αρχηγού της κυβέρνησης” στο Κυρίαρχο Συμβούλιο θα επιλέγεται από ένα εθνικό Συμβούλιο Ενεργών Πολιτών.

Η απαίτηση του Giulietto ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να γίνει το κεντρικό δημοκρατικό όργανο του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου δεν αντιμετωπίζει τους σημαντικότερους παράγοντες που εμποδίζουν την ορθή λειτουργία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τη σημερινή του σύνθεση. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι δεν έχει αρκετή εξουσία. Θα πρέπει να αποκτήσει περισσότερη εξουσία, αλλά η ενίσχυση των θεσμών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας δεν θα λύσει από μόνη της το πολιτικό πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Περισσότερες λεπτομέρειες: Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης:

1. http://www.dialogos.gr/attac/wayneconvention.php

2. main.cse-initiative.eu/?p=463

3. http://www.spectrezine.org/europe/waynehall (Google “Wayne Hall European Convention”)

Wayne Hall

Declaration and Notice of Liability Re: European Spring Appeal: Hope & Accountability

Maneka Helleberg, Chairman WFA
Dolores Cahill, President WFA
Heiko Schöning, Vice President WFA
Mads Palsvig, Treasurer WFA

Henningsens Alle 52, 2900 Hellerup, Denmark

info@worldfreedomalliance.org

28th April 2021

Declaration and Notice of Liability Re: European Spring Appeal: Hope & Accountability
Prime Minister of the Hellenic Republic
Kyriakos Mitsotakis
Megaro Maximou
Irodou Attikou 19
106 74 Athens
primeminister@primeminister.gr

Dear Sir,

This legal and lawful notice of liability is designed to be used as evidence in court if needed and intends to enlighten you and protect you from attracting civil and criminal liability in relation to your action and all omissions in relation to the alleged SARS-CoV2 (alleged) pandemic and the measures that have/are being taken world wide to allegedly control its spread and effect:

Take Notice:
1. There is no evidence to support a ‘SARS-CoV2’ medical emergency. Prevention and treatments for influenza-like symptoms and illness should have been made available to all patients. To keep these treatments from sick people is causing unnecessary harm. When effective preventions and treatments are made available, there is no necessity for lockdown measures worldwide, such as wearing of masks, quarantining, mRNA gene therapy/vaccines etc.
2. Is there evidence that SARS-CoV2 has been isolated and validated by independent groups worldwide?
3. Most, if not all, of the mRNA gene therapies/vaccines are in clinical trials. They are experimental. There is evidence that there has been significant adverse events and death around the world and we fear the long term adverse repercussions may cause significant harms, injuries and loss.
4. Any coercion of people to take SARS-CoV2 mRNA gene therapies/vaccines, whether directly through government legislation, or indirectly through government, police, and army directions, such as COVID19 Passports or by forced injection or coerced injection, without full consent, free consent and informed consent, is unlawful, immoral and unethical. Any sanctions for not taking the injection/vaccination, along with any measures of coercion and implementation of forced or coerced injection/vaccinations, must cease immediately.
5. Infringement of our inalienable rights and freedoms by so-called ‘pandemic’ laws are unnecessary, unfounded, unconstitutional, undemocratic, unlawful, illegal, criminal, and may incur liabilities on the enforcer and promoters for harm, loss and/or injury caused and must cease immediately. Civil actions may proceed immediately for damages caused by forced and/ or coerced injections/vaccinations. Infringement of our inalienable rights and freedom, such as the wearing of masks, social distancing, travel and work restrictions, injections/vaccinations, microchipping, quarantining, remaining indoors, are unlawful.
6. Direct and indirect Censorship regarding SARS-CoV2 and related issues, whether under the guise of “fact-checking”, untrue or misleading media reporting, omissions, fabrications, outright lies and propaganda from governments, media, medical professionals, medical/drug companies and any other conspirators are to cease immediately or accept full liability and culpability for negligence, harm and injury caused to men and women.
7. If the acts are found to be unlawful and criminal, the crimes committed by individuals, corporations, governments, organisations, and men and women acting in whatever role or capacity regarding the above statements, are crimes against mankind. Failure to comply to this Declaration and Notice of Liability to immediately cease with all unlawful acts, criminal acts, crimes and offences against men and women by 15th of May 2021 may result in criminal prosecution of all perpetrators, and/or civil action, relying upon each country’s constitutions and criminal legislation as well as the Universal Declaration of Human Rights, including but not limited to, continuing the application of the SARS-CoV2 vaccination program. Those offenders committing unlawful acts and crimes against the people will be brought to justice expeditiously.
8. We demand you provide evidence of the following;
(a) SARS-CoV2 has been successfully isolated.
(b) SARS-CoV2 injections/vaccines has been thoroughly tested, to ensure safety to all recipients.
(c) SARS-CoV2 injections/vaccines protect from SARS-CoV2 infection.
(d) SARS-CoV2 injections/vaccinations are not causing more harm than good, and are not causing significant adverse events, are not causing severe adverse events and are not causing death to recipients of the injections/vaccines.
(e) SARS-CoV2 injections/vaccination has not caused or led to thousands of deaths of recipients of the injections/vaccine.
Should you fail, refuse or neglect to so within 14 days of the date of this notice of liability (demand notice), it will be taken as your first fault.
9. In the absence and/or refusal of your reply and answers to the above paragraph 8 within the time stipulated, that your silence is validly taken as your assent, agreement and acknowledgement;
(a) Your contribution and participation, whether directly or indirectly, consciously or unconsciously, to the SARS-CoV2 program makes you complicit to having caused and causing harm, significant and serious adverse injuries/events and even deaths, loss and
(b) You are legally and lawfully liable and culpable for your own actions, as well as your actions in conjunction with others, regarding the SARS-CoV2 injection/vaccination and lockdown programs, and
(c)We believe you are at risk of being liable if you do not take appropriate action to attempt, to abate or prevent harm, injuries and/or loss to men, women, children, new and expectant mothers and their babies or the people.
(d) All indemnities, warranties, legislation and protections afforded you in relation to damages and injuries caused the common people, recipient victims of the SARS-CoV2 vaccines, are waived and voided, and you acknowledge your personal liability, culpability, vulnerability and accountability for every injured party of a SARS-CoV2 Vaccination.
Naturally, should you express to us in writing in a timely manner, and certainly prior to 15 May 2021, that all SARS-CoV2 injections/vaccines are withdrawn and all SARS-CoV2 injection/vaccination programs are immediately terminated, that no future Sars-CoV2 or other such sinister vaccination programs will be entertained or created by any government of Greece, we will immediately withdraw from, terminate and not pursue, any litigation against you. The withdrawal of litigations also applies, if you, in the time frame given, choose to officially stand behind this appeal.
We anticipate this Notice clarifies our disposition to your various injection/vaccination programs and agendas.
Take Notice you have been fairly and equitably fore-noticed and fore-warned.
This responsibility does not weigh only on you personally but also on those parliamentarians who, having been apprised of the above, ratify by their vote in future, directly or indirectly (for example by vaccination certificate, etc.) mandatory vaccination or any medical action as a prerequisite for exercising fundamental rights of citizens.
Qui non obstat quod obstare potest facere videtur.

Ευρωπαϊκή Άνοιξη – Ελπίδα & Ευθύνη: Επιστολή Ειδοποίησης προς πρωθυπουργό και βουλευτές

Maneka Helleberg,

Γραμματέας Παγκόσμιας Συμμαχίας για την Ελευθερία,

Dolores Cahill,

Πρόεδρος Παγκοσμιας Συμμαχίας για την Ελευθερία

Heiko Schöning,

Αντιπρόεδρος Παγκόσμιας Συμμαχίας για την Ελευθερία

Mads Palsvig,

Ταμίας Παγκόσμιας Συμμαχίας για την Ελευθερία

Henningsens Alle 52,

2900 Hellerup,

Δανία

info@worldfreedomalliance.org

28 Απριλίου 2021

Διακήρυξη και Ειδοποίηση Ευθύνης Κάλεσμα Ευρωπαïκής Άνοιξης : Ελπίδα + Ευθύνη

 

Πρωθυπουργός της Ελλάδας

Κυριάκος Μητσοτάκης

Μέγαρο Μαξίμου

Ηρώδου Αττικού 19

106 74 Αθήνα

 

primeminister@primeminister.gr

Κοινοποίηση στους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου

 

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Η παρούσα νομική ειδοποίηση ευθύνης έχει σχεδιαστεί για να χρησιμοποιηθεί, αν κριθεί απαραίτητο, ως αποδεικτικό στοιχείο σε δικαστήριο και έχει σκοπό να σας διαφωτίσει και να σας προστατεύσει από την απόδοση αστικής και ποινικής ευθύνης σε σχέση με τη δράστηριότητά σας και όλες τις παραλείψεις όσον αφορά την λεγόμενη πανδημία SARS-CoV2 και τα μέτρα που έχουν ληφθεί /λαμβάνονται παγκοσμίως με στόχο τον έλεγχο της εξάπλωσης και των συνεπειών της:

Σημειώστε:

  1. Δεν υπάρχουν αποδείξεις που να υποστηρίζουν την ύπαρξη ιατρικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης “SARS-CoV2”. Η πρόληψη και οι θεραπείες για συμπτώματα και ασθένεια παρόμοια της γρίπης θα έπρεπε να ήταν διαθέσιμα σε όλους τους ασθενείς. Η στέρηση των θεραπειών αυτών από άρρωστα άτομα προκαλεί αποφεύξιμη βλάβη. Όταν προσφέρονται αποτελεσματικά μέσα πρόληψης και θεραπείας, δεν υπάρχει ανάγκη για παγκόσμια απαγόρευση κυκλοφορίας, χρήση μάσκας, καραντίνα, γονιδιακή θεραπεία/εμβόλια mRNA κ.λπ.
  2. Ερώτηση: υπάρχουν αποδείξεις ότι ο SARS-CoV2 έχει απομονωθεί και τεκμηριωθεί από ανεξάρτητες ομάδες σε παγκόσμιο επίπεδο ;
  3. Τα περισσότερα, αν όχι όλα, τα εμβόλια/γονιδιακές θεραπείες mRNA βρίσκονται σε φάση κλινικών δοκιμών. Είναι πειραματικά. Υπάρχουν αποδείξεις ότι σημειώθηκαν σημαντικά ανεπιθύμητα συμβάντα και θάνατος σε όλο τον κόσμο και φοβόμαστε ότι οι μακροχρόνιες ανεπιθύμητες επιπτώσεις μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές βλάβες, τραύματα και απώλειες.
  4. Οποιοσδήποτε εξαναγκασμός ατόμων να λάβουν γονιδιακές θεραπείες/εμβόλια mRNA για τον SARS-CoV2, είτε απευθείας μέσω κυβερνητικής νομοθεσίας, είτε έμμεσα μέσω κυβερνητικών, αστυνομικών και στρατιωτικών οδηγιών, όπως Διαβατήρια COVID19 ή μέσω αναγκαστικής ένεσης ή καταναγκαστικής ένεσης, χωρίς πλήρη, ελεύθερη και ενημερωμένη συναίνεση, είναι παράνομος, ανήθικος και αντιδεοντολογικός. Οποιεσδήποτε κυρώσεις για μη λήψη της ένεσης/εμβολιασμού, καθώς και μέτρα εξαναγκασμού και εφαρμογής αναγκαστικής ή καταναγκαστικής ένεσης/εμβολιασμών, πρέπει να σταματήσουν αμέσως.
  5. Η παραβίαση των αναφαίρετων δικαιωμάτων και ελευθεριών μας από τους αποκαλούμενους νόμους για την “πανδημία” στερείται λόγου, είναι αντισυνταγματική, αντιδημοκρατική, παράνομη, εγκληματική. Είναι πιθανό επίσης ότι συνεπάγεται για αυτόν που τους επιβάλει και αυτούς που τους προωθούν ευθύνη για πρόκληση βλάβης, απώλειας ή/και ζημίας. Χρειάζεται να σταματήσει αμέσως. Οι μηνύσεις ενδέχεται να προχωρήσουν αμέσως σε σχέση με βλάβες που προκλήθηκαν από αναγκαστικές ή/και καταναγκαστικές ενέσεις/εμβολιασμούς. Οι παραβίασεις των αναφαίρετων δικαιωμάτων και της ελευθερίας μας, όπως η χρήση μάσκας, η κοινωνική αποστασιοποίηση, οι ταξιδιωτικοί και εργασιακοί περιορισμοί, οι ενέσεις/εμβολιασμοί, το μικροτσίπ, η καραντίνα, η παραμονή σε εσωτερικούς χώρους, είναι παράνομες.
  6. Η άμεση και έμμεση λογοκρισία σχετικά με τον SARS-CoV2 και συναφή ζητήματα, είτε με το πρόσχημα του “ελέγχου των γεγονότων”, αναληθών ή παραπλανητικών αναφορών στα ΜΜΕ, παραλείψεων, σκευωριών, αναμφισβήτητων ψευδών και προπαγάνδας από κυβερνήσεις, μέσα ενημέρωσης, ιατρούς, ιατρικές/φαρμακευτικές εταιρείες και κάθε άλλο συνωμότη, πρέπει να σταματήσει αμέσως ή να αποδεχτούν την πλήρη ευθύνη και την υπαιτιότητα για αμέλεια, πρόκληση βλάβης και τραυματισμού σε άνδρες και γυναίκες.
  7. Αν διαπιστωθεί ότι οι πράξεις είναι παράνομες και εγκληματικές, τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από άτομα, εταιρείες, κυβερνήσεις, οργανισμούς, άνδρες και γυναίκες που ενεργούν με οποιονδήποτε ρόλο ή αξίωμα ως προς τις παραπάνω δηλώσεις, είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η μη συμμόρφωση με την παρούσα Διακήρυξη και Ειδοποίηση Ευθύνης προς άμεση παύση όλων των παράνομων, εγκληματικών πράξεων, εγκλημάτων και αδικημάτων κατά ανδρών και γυναικών έως την 15η Μαΐου 2021 δύναται να οδηγήσει σε ποινική δίωξη όλων των δραστών, ή/και αστική αγωγή, βάσει του Συντάγματος και της ποινικής νομοθεσίας κάθε χώρας, καθώς και της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συμπεριλαμβάνοντας τη συνέχιση της εφαρμογής του προγράμματος εμβολιασμού SARS-CoV2, και όχι μόνο. Οι παραβάτες που διαπράττουν παράνομες πράξεις και εγκλήματα εναντίον του λαού θα προσαχθούν χωρίς δισταγμό στη δικαιοσύνη.
  1. Απαιτούμε να προσκομίσετε αποδεικτικά στοιχεία για τα ακόλουθα.

(α) Ο SARS-CoV2 απομονώθηκε επιτυχώς.

(β) Οι ενέσεις/εμβόλια SARS-CoV2 έχουν ελεγχθεί διεξοδικά, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια όλων των εμπλεκομένων.

(γ) Οι ενέσεις/εμβόλια SARS-CoV2 προστατεύουν από μόλυνση από SARS-CoV2.

(δ) Οι ενέσεις/εμβολιασμοί SARS-CoV2 δεν προκαλούν περισσότερο βλάβη παρά ώφελος, και δεν προκαλούν σημαντικά ανεπιθύμητα συμβάντα, δεν προκαλούν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες και δεν προκαλούν θάνατο στους αποδέκτες των ενέσεων/εμβολίων.

(ε) Οι ενέσεις/εμβολιασμός SARS-CoV2 δεν προκάλεσαν ή οδήγησαν σε χιλιάδες θανάτους αποδεκτών των ενέσεων/εμβολίου.

Εάν αποτύχετε, αρνηθείτε ή παραλείψετε να πράξετε αυτό εντός 14 ημερών από την ημερομηνία αυτής της ειδοποίησης ευθύνης, θα ληφθεί ως το πρώτο σας λάθος.

  1. Σε περίπτωση απουσίας ή/και άρνησης ανταπόκρισής σας και απαντήσεων στην παραπάνω παράγραφο 8 εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας, η σιωπή σας λαμβάνεται έγκυρα ως συγκατάθεση, συμφωνία και ομολογία.

(α) Η συνεισφορά και η συμμετοχή σας, είτε άμεσα είτε έμμεσα, συνειδητά ή ασυνείδητα, στο πρόγραμμα SARS-CoV2, σας καθιστά συνένοχο σε υπάρχουσα και συνεχή πρόκληση βλάβης, σημαντικών και σοβαρών ανεπιθύμητων τραυματισμών/συμβάντων και ακόμη και θανάτων, απωλειών και

(β) Είστε νομικά και νόμιμα υπεύθυνος και υπαίτιος για τις δικές σας πράξεις, καθώς και για τις πράξεις σας σε σύνδεση με άλλους, σχετικά με τα προγράμματα ένεσης/εμβολιασμού SARS-CoV2 και περιορισμού της κυκλοφορίας, και

(γ) Κινδυνεύετε να θεωρηθείτε υπεύθυνος εάν δεν αναλάβετε τις κατάλληλες ενέργειες για να επιχειρήσετε, να μειώσετε ή να αποτρέψετε βλάβες, τραυματισμούς ή/και απώλεια σε άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέες και μέλλουσες μητέρες και τα μωρά τους ή τους ανθρώπους .

(δ) Όλες οι αποζημιώσεις, οι εγγυήσεις, η νομοθεσία και οι προστασίες που σας χορηγούνται σε σχέση με ζημίες και βλάβες που προκλήθηκαν σε κοινούς πολίτες, αποδέκτες των εμβολίων SARS-CoV2, αίρωνται και ακυρώνονται και αναγνωρίζετε την προσωπική σας ευθύνη, υπαιτιότητα, ευπάθεια και ευθύνη λογοδοσίας για κάθε βλαπτώμενο πρόσωπο από εμβολιασμού SARS-CoV2.

Φυσικά, σε περίπτωση που μας εκφράσετε γραπτώς έγκαιρα, και σίγουρα πριν από τις 15 Μαΐου 2021, ότι όλες οι ενέσεις/εμβόλια SARS-CoV2 αποσύρονται και όλα τα προγράμματα ένεσης/εμβολιασμού SARS-CoV2 τερματίζονται αμέσως, ότι επιθυμείτε κανένα μελλοντικό Sars-CoV2 ή άλλα τέτοια απαίσια προγράμματα εμβολιασμού να υιοθετηθούν ή θα δημιουργηθούν από οποιαδήποτε κυβέρνηση της Ελλάδας, θα αποσυρθούμε αμέσως από, θα τερματίσουμε και δεν θα επιδιώξουμε, οποιαδήποτε δικαστική προσφυγή εναντίον σας. Η απόσυρση των δικαστικών διώξεων ισχύει επίσης, εάν εσείς, στο καθορισμένο χρονικό πλαίσιο, επιλέξτε να υποστηρίξετε επίσημα αυτήν την έφεση.

Αναμένουμε ότι αυτή η Ειδοποίηση διευκρινίζει τη διάθεσή μας απέναντι στα διάφορα προγράμματα και ατζέντες σας ένεσης/εμβολιασμού.

Η ευθύνη αυτή δεν περιορίζεται μόνο στο πρόσωπό σας, αλλά και στους βουλευτές εκείνους που, έχοντας λάβει γνώση των ανωτέρω, εγκρίνουν με τυχόν

ψήφο τους στο μέλλον την άμεση ή έμμεση (π.χ. πιστοποιητικά εμβολιασμού, κλπ) υποχρεωτικότητα του εμβολίου, ή οποιασδήποτε ιατρικής πράξης, ως προϋπόθεσης της άσκησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών.

Λάβετε Ειδοποίηση ότι έχετε προειδοποιηθεί αρκούντως και δικαίως.

Qui non obstat quod obstare potest facere videtur

Το κουσούρι του τοπικισμού για το 1821- η περίπτωση της Αίγινας

του Γιωργου Κυριακού


“Τι έχουμε να πούμε σχετικά με το επόμενο άρθρο του Αιγινίτη Γιώργου Κυριάκου; Στο παρελθόν υποστήριζα τις αξιώσεις της Αίγινας για αναγνώριση, ειδικά ως τόπος της ορκωμοσίας του Καποδίστρια στις 26 Ιανουαρίου 1828 και δημιουργίας του νέου Ελληνικού κράτους. Η ημερομηνία της 26ης Ιανουαρίου τυχαίνει να συμπίπτει με την ημερομηνία της επίμαχης εθνικής εορτής της Αυστραλίας και σαν κάποιος που γεννήθηκε στην Αυστραλία εντυπωσιάστηκα από αυτή τη σύμπτωση. Στην πραγματικότητα αποτέλεσε επίσης την έμπνευση για μια εκδήλωση στην Αθήνα στις 26 Ιανουαρίου 2019 προς τιμή του Julian Assange. Αλλά η άποψη του Γιώργου Κυριάκου, την οποία υποστηρίζει ο ιστορικός Παναγιώτης Πασπαλιάρης (όντως Ναυπλιώτης αλλά και ιστορικός με σεβασμό προς τις πραγματικότητες), έχει κερδίσει την αλληλεγγυή μου, ιδιαίτερα δεδομένης της κοινής υποστήριξής της από ανθρώπους με πολύ διαφορετική πολιτική τοποθέτηση όπως ο Κυριάκου και ο Πασπαλιάρης.”

Γ.Χ.

Στις 11 Μαΐου κατόπιν τηλεδιάσκεψης του Δημοτικού Συμβουλίου «προτάθηκαν τα μέλη που θα συγκροτήσουν την Συντονιστική Επιτροπή του Δήμου Αίγινας, για την συμμετοχή της Αίγινας στον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821»(1). Η απόφαση ήταν ομόφωνη και η οποία ενέκρινε και τα μέλη της επιτροπής. Ήδη όμως από τον Ιανουάριο είχε τεθεί «το ζήτημα του συντονισμού των δράσεων και των εκδηλώσεων, για την συμμετοχή της Αίγινας στο πρόγραμμα της Επιτροπής “Ελλάδα 2021”, που αφορά στην επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821, έχει συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αίγινας, με κάποιες πρώτες τοποθετήσεις, μέσα από προτάσεις για την μορφή που θα πρέπει να έχει και τους τρόπους που αυτό θα προωθηθεί προς την “Επιτροπή “Ελλάδα 2021″»(2). Τον Ιούνιο, ο πρόεδρος της επιτροπής παραιτήθηκε για άγνωστους λόγους(3). Πριν λίγες ημέρες ο νέος πρόεδρος της επιτροπής, ο γνωστός Αιγινήτης δημοσιογράφος Μανόλης Κοττάκης, ανέλαβε την προεδρία της επιτροπής με δηλώσεις όπως «όλα άρχισαν από εδώ, όλα άρχισαν από την Αίγινα, την πρώτη πρωτεύουσα»(4). Στο μεταξύ παρεμβάσεις του παλιού δημάρχου Σακκιώτη (5)(6), του περιφερειακού συμβούλου και πρώην αντιπεριφερειάρχη Νήσων(7) αλλά και υπόμνημα διαμαρτυρίας της δημοτικής αρχής-μητρόπολης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης(8), ήταν ενέργειες με στόχο την ανάδειξη της Αίγινας ως πρώτης πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους. Για το καλό τίνος;

Κατ’ αρχήν η ίδια η επιτροπή που συγκροτήθηκε δεν έχει εκπονήσει ή αναφερθεί σε αρχές, θέσεις και στόχους, απαραίτητο πεδίο αναφοράς για την αποτίμηση της επανάστασης του 1821 και της σημασίας της στο σήμερα, ωστόσο έχει εκδηλωθεί η πρόθεση από πλευράς Δημοτικού Συμβουλίου ο συντονισμός με την επίσημη διορισμένη επιτροπή από την κυβέρνηση. Κι ενώ έχουν προκύψει απίστευτες προκλήσεις από τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη ο οποίος δήλωσε την 25η Μαρτίου ότι «πριν από 200 χρόνια» οι Έλληνες «συγκρότησαν έθνος» ή από την Γιάννα Αγγελοπούλου και το λογότυπο της επιτροπής που προβάλει ένα κασκόλ (που με καλή θέληση μοιάζει με 2 δίπλα στο 1) κι ακόμα περισσότερο από μέλη της διορισμένης από την κυβέρνηση επιτροπής που λοιδορούν τις μνήμες αγωνιστών του ’21, του Καποδίστρια… Κι ενώ έχει προκύψει η παραίτηση μιας πανεπιστημιακού από την επίσημη επιτροπή για λόγους αξιοπρέπειας, ενώ έχουν προκύψει προκλήσεις από τη στάση μελών της επίσημης επιτροπής που δηλώνουν ότι «οι Έλληνες δεν αισθάνονταν καταπιεσμένοι από την Οθωμανική αυτοκρατορία» κι ενώ βρίσκεται μπροστά μας η πρόκληση της μετατροπής της Αγια-Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη –που ήταν το σύμβολο ενότητας των επαναστατικών αγώνων- σε τζαμί από το ισλαμοφασιστικό καθεστώς της Τουρκίας… η επιτροπή 2021 στο νησί μας είναι μέσα στην καλή χαρά: «Όλα άρχισαν από εδώ, όλα άρχισαν από την Αίγινα, την πρώτη πρωτεύουσα» δήλωσε ο Αιγινήτης δημοσιογράφος Μανόλης Κοττάκης. Ο ίδιος ανέφερε και την πρόθεση συνεννόησης για κοινές εκδηλώσεις με τον δήμαρχο Αθηναίων Μπακογιάννη της «πρώτης πρωτεύουσας με την τελική πρωτεύουσα» προσπερνώντας την προηγούμενη πρωτεύουσα διότι στην Αίγινα η λέξη «Ναύπλιο» οφείλει να είναι σχεδόν απαγορευμένη. Την κατάσταση την έσωσε κυριολεκτικά ο παπα-Μανόλης Γιαννούλης, ιστορικός της Αίγινας και μέλος της επιτροπής, ο οποίος εξηγώντας για το νόημα της ενότητας είπε δίπλα στον πρόεδρο της επιτροπής: «… δεν είναι μια εορτή αυτή που αφορά έναν Δήμο. Είναι εορτή που αφορά ολόκληρη την προσπάθεια του ελληνισμού να αποκτήσει κράτος. Για αυτό επειδή δεν είχε ιδρυθεί κράτος δεν μπορούμε να μιλάμε για πρωτεύουσες, συγχωρέστε με σε αυτό το σημείο, κράτος υπό σύστασιν ήταν… Για αυτό λοιπόν ας τ’ αφήσουμε τα πρώτη και δεύτερη (πρωτεύουσα)…»(9). Με αυτήν τη φαεινή και πολύτιμη εξαίρεση για μια ακόμα φορά οι άνθρωποι της τοπικής μας ελίτ μαζί με άλλους που διάγουν μέρους του βίου τους στην Αίγινα αντί να μιλήσουν για συμβολή των Αιγινητών για την επανάσταση του 1821, αντί να προβάλουν κάποιες αρχές-θέσεις και στόχους για την αποτίμηση της επανάστασης του 1821 προτιμούν να χρησιμοποιούν την εύκολη λύση της προσωρινής «καθέδρας» της κυβέρνησης του Καποδίστρια τονώνοντας τον εναπομείναντα τοπικισμό. Άλλο ένα τουριστικό προϊόν για το καλοκαίρι του 2021;

Η Αίγινα, όμως, όπως και όλες οι περιοχές των Ελλήνων είχε τη δική της συμβολή στην επανάσταση του 1821. Άνθρωποι που διέθεσαν την ίδια τους τη ζωή, την περιουσία τους, τα πλοία τους, συμμετείχαν σε μάχες και ναυμαχίες για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Η Αίγινα φιλοξένησε ένα μεγάλο πλήθος προσφύγων από τις καταστροφές στα Ψαρά και στη Χίο και αργότερα στο ορφανοτροφείο και στο διδασκαλείο, περιέθαλψε ορφανά που μάθαιναν γράμματα και τέχνες αλλά και νέους ανθρώπους που θα στελέχωναν τα σχολεία της απελευθερωμένης Ελλάδας.

Η Αίγινα δεν είναι η πρώτη πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους όπως διατείνονται οι επίσημες αρχές του τόπου μας. Η πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους είναι το Ναύπλιο. Η Κωνσταντινούπολη ήταν ο αιώνιος πόθος των σκλαβωμένων Ελλήνων. Η Αθήνα προκύπτει ως επιλογή διαχείρισης του ξένου παράγοντα για την απομάκρυνση κάθε ιδέας που είχε στόχο την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης και όλων των ελληνικών περιοχών.

Αναγκαίο ιστορικό σημείωμα για το ζήτημα της πρώτης πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους:

Το ζήτημα της πρώτης πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους, στην Αίγινα, είναι ένα ζήτημα που έχει επιλυθεί με πολλά εισαγωγικά τα τελευταία χρόνια. Η πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους έχει κατακυρωθεί στο νησί μας από τις επίσημες αρχές του. Αυτό πραγματοποιήθηκε χωρίς κάποια διοργάνωση συνεδρίου εθνικής σημασίας ή κάποια εθνικού χαρακτήρα διεργασία. Ένα σύνολο πολιτικών παραγόντων της Αίγινας και της Αττικής (αφού δεν έχουν να χάσουν ψήφους από το Ναύπλιο ή την Κόρινθο), επώνυμοι καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες που διάγουν μέρους του βίου τους στο νησί και σύσσωμο το τοπικό πολιτικό σύστημα έχουν αποφανθεί: πρώτη πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους είναι η Αίγινα. Γράφεται παντού, σε όλες τις υπηρεσίες, στους φακέλους αλληλογραφίας, στις αποστολές λογαριασμών του νερού, σε κάθε περίσταση που βρίσκεται η ευκαιρία να εξυψωθεί ο τοπικισμός ως γόητρο της τοπικής ελίτ και να δοθεί ως placebo για τους ψηφοφόρους της. Ο τέως δήμαρχος Αίγινας Σ. Σακκιώτης απαντάει χαρακτηριστικά σε ερωτήσεις της εφημερίδας «Τα Νέα»:

-Ο Ιωάννης Καποδίστριας αποτελούσε ανέκαθεν μήλον της Έριδος μεταξύ πολλών ελληνικών πόλεων. Η Αίγινα µε ποιο επιχείρημα τον διεκδικεί;

-Η ίδια η Ιστορία μάς δίνει αυτό το δικαίωμα. Ο Καποδίστριας εδώ αποβιβάστηκε, εδώ έβαλε τις βάσεις του σύγχρονου ελληνικού κράτους και από εδώ για ενάµιση χρόνο έστησε στα πόδια της την Ελλάδα.

-Στο εγχείρημα για την καθιέρωση της επετείου της ορκωμοσίας του Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας σε τοπική εορτή του νησιού έχετε συμπαραστάτες;

-Δεν επιδέχεται αμφισβήτησης το γεγονός ότι εδώ ορκίστηκε η πρώτη κυβέρνηση του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Κατά συνέπεια όλοι οι επιστήμονες και τα συνέδρια περί τον Καποδίστρια που αποδέχονται την ιστορική πραγματικότητα είναι συμπαραστάτες µας.

Τα αντίστοιχα, όμως, συμβαίνουν και στην Κόρινθο. Στην ομιλία του ο δήμαρχος Κορίνθου στις εκδηλώσεις για την επέτειο της Α΄ Εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου τον Ιανουάριο του 1822 ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Σήμερα η Κόρινθος γιορτάζει, γιορτάζει την Επέτειο της ανακήρυξης της Κορίνθου ως 1ης πρωτεύουσας της νεότερης Ελλάδας, κάτι που δεν γνωρίζουν ευρύτερα πολλοί». Πανεπιστημιακοί και άλλοι παράγοντες της περιοχής υπερθεματίζουν κι έχοντας λόγους κι αυτοί διότι όπως είναι γνωστό συνέβησαν τα εξής:

Η καθιέρωση της Εθνικής Σημαίας «Ξηράς και Θαλάσσης», Διάταγμα 540 της 15.03.1822, σε συνέχεια της απόφασης της Α’ Εθνοσυνέλευσης την 01.01.1822.

Η σύσταση της 1ης Ιεράς Συνόδου

Η ίδρυση του 1ου Κρατικού Νοσοκομείου στην Κόρινθο

Η σύσταση του 1ου Νομισματοκοπείου

Η σύσταση και Οργάνωση Τακτικού Στρατού και Τάγματος Φιλελλήνων (ν.11/23-4-1822

Επίσης αναφέρουν κι άλλους λόγους:

1.Συμβολικούς, επειδή η κατάληψη της Ακροκορίνθου υπήρξε γεγονός μεγάλης σημασίας για τους επαναστάτες.

2.Γεωγραφικούς, η Κόρινθος βρισκόταν σε εξαιρετικά επίκαιρη θέση, ανάμεσα σε δύο αξιόλογα λιμάνια, του Λεχαίου και των Κεχριών.

3.Οικονομικούς, καθώς η γεωγραφική της θέση καθιστούσε την Κόρινθο κέντρο αξιόλογης οικονομικής δραστηριότητας.

4.Διοικητικούς, επειδή ήταν ο συνδετικός κρίκος της Πελοποννήσου με την Ρούμελη.

5.Στρατιωτικούς, επειδή είχε στρατηγική σημασία και διέθετε φρούριο οχυρό, τον Ακροκόρινθο.

6.Ιστορικούς, καθώς αποτέλεσε μια από τις σπουδαιότερες ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας.

7.Θρησκευτικούς, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Χριστιανική πίστη των Ελλήνων, την είχε επισκεφθεί ο Απόστολος Παύλος και είχε αποστείλει τις επιστολές του προς Κορινθίους.

Το Ναύπλιο όμως έχει προκριθεί ως «καθέδρα» -της ακόμα μη αναγνωρισμένης διεθνώς- Εθνικής Κυβέρνησης μετά από έναν εμφύλιο σπαραγμό που οδήγησε στην αποδυνάμωση και στις καταστροφές της Τουρκικής παλινόρθωσης από τον Ιμπραήμ. Μία ημέρα πριν από τη λήξη των εργασιών της, δηλαδή στις 4 Μαΐου 1827, η Εθνοσυνέλευση με το ΙΗ’ ψήφισμα, όρισε σαν έδρα της Κυβέρνησης και της Βουλής, το Ναύπλιο. Οι εργασίες της έληξαν στις 5 Μαΐου, αφού υπογράφτηκαν τα σχετικά ψηφίσματα. Αντιμετωπίζοντας όμως εκεί τις γνωστές ταραχές με τον εμφύλιο, η Αντικυβερνητική Επιτροπή, κλεισμένη στο Μπούρτζι με τη συγκατάθεση της Βουλής αποφασίζει με το υπ’ αρ. Α΄ Ψήφισμα και το υπ’ αρ. 32 προβούλευμα, τη μεταφορά της «καθέδρας» στην Αίγινα, όπου και μεταβαίνουν για την υποδοχή του Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος με τη σειρά του αναφέρει σε επιστολές προς τους φιλέλληνες ότι «η όποια υλική ή ηθική βοήθεια να έρχεται στην Αίγινα…». Είναι φανερό ότι η Αίγινα είναι μια προσωρινή λύση μπροστά στα τραγικά γεγονότα του εμφυλίου. Άλλωστε μόλις εξομαλύνονται οι καταστάσεις αυτές, ο κυβερνήτης μεταφέρει την έδρα του στο Ναύπλιο τον Ιανουάριο του 1828 περίπου έναν χρόνο μετά από τον ερχομό του στην Αίγινα. «Η Αίγινα εγκαταλείφθηκε, τα σπίτια που έκτισαν ερειπώθηκαν, η πόλη ξανάγινε χωριό» γράφει ο Ε. Αμπού στο βιβλίο του «Η Ελλάδα του Όθωνος», εκδόσεις Αφών Τολίδη, 1972.

Όταν στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 υπογράφτηκε το πρωτόκολλο ανεξαρτησίας της Ελλάδας (του Σπερχειού-Αχελώου) από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Ρωσία, το Ναύπλιο είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας. Τόσο ο Πόρος ως η έδρα της αντικυβερνητικής για ένα μικρό χρονικό διάστημα όσο και η Αίγινα από την οποία κυβέρνησε ο Ιωάννης Καποδίστριας για έναν χρόνο είχαν μια προσωρινή λειτουργία. Αργότερα η Αθήνα ως προορισμός των ρομαντικών Βαυαρών και της δυναστείας που κυβέρνησε την Ελλάδα μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια επικύρωνε και την μονόπλευρη σχέση της Ελλάδας με την αρχαία της Ιστορία, αφαιρώντας τη συνέχεια του Βυζαντίου. Ήταν ένας συμβολικός και πολιτικός τρόπος να ανακατευθύνουν από την κεντρική ιδέα της απελευθέρωσης της Κωνσταντινούπολης, το σύμβολο του Βυζαντίου, εκπληρώνοντας ταυτόχρονα τον αρχαιομανή ζήλο της ευρωπαϊκής δεσποτείας που καθίσταται ως διαχειριστής της ελληνικής συνέχειας. Έτσι χωρίς το Βυζάντιο, ούτε εθνική ιδέα θα υπήρχε ούτε αμφισβήτηση στα γεωπολιτικά σχέδια των ηγεμόνων. Από παλιά λοιπόν η Ιστορία είναι αντικείμενο χειρισμού για γεωπολιτικές επιδιώξεις των ηγεμονιών του κόσμου.

Η Φιλική Εταιρία, όχι τυχαία, είχε επιλέξει την Κωνσταντινούπολη ως βασικό τόπο για την εξέγερση των Ελλήνων, μέσα στο οποίο περιλαμβανόταν η σύλληψη του σουλτάνου κατόπιν μια αιφνίδιας σύγκρουσης που θα προκαλούσαν τα πληρώματα των πλοίων. Πράγματι, σύμφωνα με το «Μέγα Σχέδιον», ή «Σχέδιον Μερικόν», που είχε συνταχθεί από τον Κεφαλλονίτη Δ. Ευμορφόπουλο, ο ίδιος, σε συνεργασία με τον αρχηγό των πληρωμάτων του τουρκικού στόλου, τον Υδραίο καπετάν Γκιούστο, πλοίαρχο της τουρκικής ναυαρχίδας, θα έμπαζαν 400 ναυτικούς στον στόλο, τον οποίο και θα πυρπολούσαν εν μέρει, ενώ τον υπόλοιπο θα τον μετέβαλλαν σε επαναστατικό, θα έβαζαν φωτιά σε πολλά μέρη της πρωτεύουσας και θα δοκίμαζαν να συλλάβουν και τον ίδιο τον σουλτάνο. Γράφει σχετικά ο Φιλήμων: «…Οι πάντες συνεφώνουν περί ενός και μόνου, περί της πρώτης εκρήξεως εν αυτή τη Κωνσταντινουπόλει, ως υπισχνουμένης το ήμισυ της επιτυχίας του πολέμου διά της πυρπολήσεως του εχθρικού στόλου εν τω ναυστάθμω και της εξαλείψεως του σουλτάνου και των μεγιστάνων εν τη αγνοία των θετών πυρκαϊών. Επί του προκειμένου ειργάσθη ο Υψηλάντης ιδίως και μέχρις απειλής περί παραιτήσεως…»

Είναι ολοφάνερο ότι από την εποχή της Άλωσης, πρώτη πόλη των Ελλήνων είναι η Κωνσταντινούπολη, η Πόλις. Αναρίθμητες αφηγήσεις σε τραγούδια, αναφορές, μοιρολόγια, φυλλάδια, βιβλία εξαίρουν τη σημασία της Πόλης ως σύμβολο του ελληνισμού και της ορθοδοξίας και πάντα στόχου της μεγάλης ιδέας της απελευθέρωσης των Ελλήνων. Το σχέδιο του Ρήγα, η «Ελληνική Πολιτεία», ένα πολιτικό σχέδιο που περιλάμβανε την απελευθέρωση όλων των λαών (συμπεριλαμβανομένων και των Τούρκων) της Βαλκανικής και Μικράς Ασίας και το οποίο συμβολικά εκφράστηκε με το σταυρό και το ρόπαλο του Ηρακλή (σύνθεση αρχαίας Ελλάδας και Βυζαντίου) περιλάμβανε το βυζαντινό κράτος της εποχή της ελληνικής του αναγέννησης όταν ξεκίνησε να συρρικνώνεται από την αποικιοκρατία της Δύσης και τον επεκτατισμό της Ανατολής. Έτσι δεν είναι τυχαία η επεξεργασία σχεδίων της Φιλικής Εταιρίας για την αρχή της Επανάστασης στην Πόλη.

Σήμερα ο εορτασμός της επετείου στην Αίγινα, αλλά και σε άλλους τόπους που κυριαρχούν τοπικιστικές τάσεις, κινδυνεύει να αλλοιώσει την ιστορική μνήμη, έτσι ώστε η συμβολή κάθε τόπου να θεωρείται ως πρωτεύουσας σημασίας για την απελευθέρωση του γένους. Είναι συνετό λοιπόν να επικρατήσει στο νησί μας μια σωστή κατεύθυνση για τον εορτασμό της επετείου της παλιγγενεσίας του 1821 και ταυτοχρόνως να αναδειχθεί η μικρή ή μεγάλη συμβολή του τόπου μας σε αυτήν. Κάθε άλλη κατεύθυνση είναι εκ του πονηρού, για να διασκεδάσει και να παρηγορήσει με ανιστόρητο τρόπο τις τοπικές κοινωνίες που δοκιμάζονται από μια πρωτόγνωρη πολυδιάστατη κρίση, τονώνοντας έτσι τις τοπικές ελίτ που έχουν ως ιδεολογικό τους όπλο τον τοπικισμό. Για τα συμφέροντά τους μόνο κι όχι για το καλό των τοπικών κοινωνιών.

(1) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/kathimerina/28009-tamelitissyntonistikisepitropistoudimouaiginasgiatoneortasmotondiakosionxrononapotinellinikiepanastasitou-1821.html

(2) https://www.aeginaportal.gr/aftodioikisi/themata/27175-iplatformagiatinypovoliprotaseonpouaforatinepitropiellada-2021.html

(3) https://www.aeginaportal.gr/aftodioikisi/epitropes/28215-paraitithikeokgiorgostsatirisapotinepitropitoudimouaiginasgiatoneortasmotondiakosionxrononapotinellinikiepanastasitou-1821.html

(4) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/kathimerina/28391-olaarxisanapoedoolaarxisanapotinaiginatinprotiproteyousaomanoliskottakisparousiazeitousstoxoustisepitropisgiatoneortasmoton-200-xrononapotinellinikiepanastasi.html

(5) https://www.aeginaportal.gr/ekpompes/27516-tinapodositisistorikisalitheiaskaitouroloutisaiginasosprotisproteyousastouellinikoykratousstoneortasmoton-200-xrononapotinepanastasitou-1821-zitaoksakissakkiotis.html

(6) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/deltiatypou/27415-paremvasitouproindimarxouksakisakkiotigiatinaiginaosprotisproteyousasstoneortasmoton-200-xrononapotinepanastasitou-1821.html

(7) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/deltiatypou/28298-paremvasikatsikaristoperifereiakosymvoylioattikisiaiginaeinaiiprotiproteyousatouneoellinikoykratous.html

(8) https://www.aeginaportal.gr/aftodioikisi/anakoinoseisdimou/12519-dimosaiginasypomnimadiamartyriastopothetisisxetikametisekdiloseistimisstonioannikapodistria.html

(9)(βίντεο) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/kathimerina/28391-olaarxisanapoedoolaarxisanapotinaiginatinprotiproteyousaomanoliskottakisparousiazeitousstoxoustisepitropisgiatoneortasmoton-200-xrononapotinellinikiepanastasi.html

Πηγή: https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=167284738278092&id=100203958319504

The blight of localism over 1821 – the case of Aegina

by George Kyriakou

What do we say to the following article by George Kyriakou in Aegina? (my translation) In the past I have supported Aegina’s claims to recognition, specifically as the site of the swearing-in of Capodistrias on 26th January 1828 and the creation of the modern Greek state. The date of 26th January corresponds to the date of Australia’s controversial national day and as someone born in Australia I was impressed by this coincidence. In fact it was even the inspiration for a function in Athens on 26th January 2019 in honour of Julian Assange. But George Kyriakou’s perspective, which is supported by the historian Panagiotis Paspaliaris (admittedly a Naupliot but also a person with a respect for historical fact) has won my consent, particularly given its joint support from people with such different politics as Kyriakou and Paspaliaris.

W.H.

On 11th May 2020 at an online meeting of Aegina’s Municipal Council an announcement was issued nominating the membership of the Municipality of Aegina’s Co-ordinating Committee for participating in the celebration of the bicentenary of Greece’s 1821 Revolution. (1). The decision was unanimous and approved by the members of the Committee. But as early as January “the question of co-ordinating the activity and the events for Aegina’s participation in the programme of the ‘Greece 2021’ Committee” for celebrating the passage of 200 years since the 1821 Revolution had been discussed in the Aegina Municipal Council, with some preliminary statements, amid proposals for the form the celebration should take and the way this could be promoted to the “Greece 2021” Committee. (2). In June the president of the Aegina committee resigned for reasons unknown(3). A few days ago the new president of the committee, the well-known Aeginetan journalist Manolis Kottakis, assumed the committee presidency with declarations such as “everything started from here, everything started from Aegina, our first capital” (4). In the meantime interventions from the former mayor (5)(6), from the regional councillor and former deputy prefect for the Islands (7) not to mention a protest memorandum from Sakkiotis to the municipal authority-Metropolis of Hydra, Spetses and Aegina (8), were actions aimed at projecting Aegina as the first capital of the Greek state. For whose benefit?

For a start, the constituted committee itself has not elaborated or mentioned principles, positions or objectives, a necessary terrain of reference for evaluating the Revolution of 1821 and its meaning today, but the Municipal Council has shown an inclination to co-ordinate with the committee officially appointed by the Government. And while there have been unbelievable provocations from Prime Minister Mitsotakis, who declared on 25th March that “two hundred years ago” Greeks brought into being a nation” and from Gianna Angelopoulou and the committee logo featuring a scarf (which with a little goodwill can be construed as a 2 next to a 1) and even more so from members of the Government-appointed committee who ridiculed the memory of fighters of 1821, of Capodistrias; and while there have been the resignation of an academic from the official committee for reasons of self-respect , and provocations from the stance of members of the official committee declaring that “Greeks did not feel oppressed by the Ottoman Empire” and while we face the provocative prospect of conversion of Agia Sophia in Constantinople – which was the unifying symbol of the revolutionary struggles – into a mosque by the Islamo-fascist Turkish regime….the 2021 committee on our island was bursting with pride that “everything started from here, everything started from Aegina, the first capital”, to quote the words of the Aegina journalist Manolis Kottakis. He himself indicated a desire for agreement with Athens mayor Bakogiannis for joint celebrations between the “first capital and the final capital”, sidelining the previous capital because in Aegina the word “Nauplion” is required to be more or less taboo. The priest Father Manolis Giannoulis, historian of Aegina, literally saved the day, explaining at the side of the committee president the meaning of unity: “it is not a celebration that concerns one municipality. It is a celebration that has to do with the total endeavour of Hellenism to achieve a State. Which is why because a State had not been founded one cannot speak of capitals. Pardon me on this point but it was a State under construction. … So let’s forget this first and second (capital)…” (9). With this brilliant and valuable exception once again the people of our local elite, along with others who spend a part of their lives in Aegina, instead of projecting some positions of principle and goals for assessment of the Revolution of 1821, prefer to utilize the easy solution of the temporary housing of Capodistrias’ government, reinvigorating the surviving localism. Another tourist product for the summer of 2021?

But Aegina, like all other Greek localities, made its own contribution to the Revolution of 1821. People who put their very lives, their property, their ships, at the disposal of the Revolution, participated in battles on land and at sea for the liberation of Greece. Aegina hosted a great number of refugees from the disasters at Psara and Chios, and later in the orphanage and the teacher training college took charge of orphans who were learning reading, writing and practical skills but also of young people who would staff the schools of liberated Greece.

Aegina is not the first capital of the modern Greek state as is maintained by the official authorities of our island. The first capital of the modern Greek state is Nauplion. Constantinople was the place the enslaved Greeks perennially yearned for. Athens emerged as the administrative option of the foreign factor for dismissing every idea that targeted the liberation of Constantinople and all parts of Greece.

A necessary historical note on the question of the first capital of the Greek state

The question of the first capital of the Greek state being in Aegina is something that has been widely “dealt with” in recent years. The first capital of the Greek state has been certified as our island by its official authorities. This has been done without any organization of a conference of national significance or any process of national character. A whole range of political figures in Aegina and Attica (because they have no votes to lose from Nauplion or Corinth), well-known artists, academics, scholars and scientists who spend some of the time in Aegina and personalities from the entirety of the local political system have spoken: the first capital of the modern Greek state is Aegina. It is written everywhere, at all the public serves, on envelopes, on water bills, at every opportunity to elevate localism as the pride of the local elite and present it as a placebo to its voters. The former mayor of Aegina S. Sakkiotis responds characteristically to questions from the newspaper “Ta Nea”.

-There has always been contention between a number of Greek cities over Ioannis Capodistrias. What claims does Aegina have over him?

-We are given this right by History. Capodistrias disembarked here. It was here that he laid the foundations of the modern Greek and it was from here that for a year and a half he put Greece on its feet.

-Have you had supporters in the undertaking to secure national recognition of the anniversary of the swearing-in of Capodistrias as the first governor of Greece, in a local celebration?

-There can be no questioning of the fact that it was here that the first government of the modern Greek state was sworn in. Accordingly, all scholars and all conferences on Capodistrias who acknowledge the historical reality are our supporters.

But there are corresponding truths for Corinth. In the speech by the mayor of Corinth in the celebrations for the anniversary of the First National Assembly at Epidaurus in 1822 he said among other things the following: “Today Corinth celebrates the anniversary of the declaration of Corinth as first capital of modern Greece, something not widely known by many”. University academics and other personages of the area lend vociferous assent and for good reasons because of the following well-known facts:

The institution of the national flag “Land and Sea”. Decree 540 of 15.03.1822 following the decision of the First National Assembly of 1st January 1822.

The convening of the first Holy Synod

The establishment of the first state hospital in Corinth

The founding of the first mint

The recruitment and organization of the regular army and battalion of Philhellenes (law 11/23-4-1822

These other points are also mentioned:

1. Symbolic, because occupation of Acrocorinth was an event of great importance for the revolutionaries.

2. Geographic. Corinth was situated in a key position, between two important ports: Lechaio and Kechries.

3. Economic, because its geographic position made Corinth the centre for noteworthy economic activity.

4. Administrative, because it was the connecting link between the Peloponnese and Roumeli.

5. Military, because it was of strategic importance and possessed an impregnable fortress, Acrocorinth.

6. Historic, because it was one of the most important Greek cities of antiquity.

7. Religious, being inseparably linked to the Christian faith of the Hellenes, visited by the Apostle Paul, who addressed epistles to the Corinthians.

But Nauplion enjoyed preference as the seat of the still internationally unrecognized national government following civil strife which led to weakening of the polity and the disaster of Turkish restoration under Ibrahim. One day before the termination of its proceedings, that is on 4th May 1827, the National Assembly through its Resolution XVIII nominated Nauplion as seat of the government and of the parliament. The proceedings were terminated on 5th May, with the signing of the relevant resolutions. But confronted there by the familiar civil disturbances and blockaded in the Bourtzi fortress, the Provisional Administration with the consent of the Parliament resolved through Resolution No. 1 and Preliminary Decree 32 to transfer the seat of government to Aegina, to which location they themselves then moved for the reception of Ioannis Capodistrias, who in turn specified in his correspondence with Philhellenes that “all material and moral assistance should be conveyed to Aegina“. It is obvious that Aegina was a temporary solution in the face of the tragic events of civil war. In any case, as soon as the situation normalized, the Governor moved his headquarters to Nauplio in January 1828, about a year after his arrival in Aegina. “Aegina was abandoned. The houses that they had built fell into ruin. The city became a village again” writes E. Abou in his book “The Greece of Othon”, Tolidis Brothers editions, 1982.

When on 3rd February 1830 the protocol of Greek independence (Spercheios-Acheloos) was signed by England, France and Russia, Nauplion was the capital of Greece. Both Poros, as seat of the Provisional Administration for a brief period and Aegina, from which Ioannis Capodistrias governed for a year, were temporary in their function. Later Athens, as destination of the romantic Bavarians and the dynasty which governed Greece after the assassination of Ioannis Capodistrias, ratified the one-sided relationship of Greece with its ancient history, subtracting the continuity of Byzantium. It was a symbolic and political way to divert attention from the central idea of liberating Constantinople, the symbol of Byzantium, at the same time appeasing the archaeolatric zeal of the European despotism that installed itself as manager of Greek continuity. So, without Byantium there would be neither a national idea nor challenge to the geopolitical plans of the rulers. So from an early stage history has been an object for manipulation, serving the geopolitical ambitions of the world’s hegemons.

It is no accident that the Philiki Etaireia chose Constantinople as the key site for the uprising of the Hellenes, which included arrest of the Sultan following a surprise attack launched by the crews of the ships. And indeed, in accordance with the “Great Plan”, or the “Partial Plan”, devised by the Kefalonian D. Eumorfopoulos, he himself, in collaboration with the head of the crews of the Turkish fleet, the Hydriot captain Gioustos, master of the Turkish flagship , would bring 400 sailors into the fleet, some of which would be set on fire, and the rest brought into the revolution. Many parts of the capital would be torched and an attempt would be made to arrest the Sultan himself. Philemon writes in this connection: “…All agreed on one point only, that the first explosion should be in Constantinople, half opening the prospect of success in the war through setting on fire of the enemy fleet in its naval bases and eradication of the sultan and the grandees without them knowing of the fires that had been set. Ypsilantis worked on this personally up until the time of his threatened resignation”.

It is obvious that since the fall of Constantinople, this city came first in the estimation of Greeks. Countless narratives in songs, references laments, brochures, extol the city’s importance as a symbol of Hellenism and Orthodoxy and perennial focus of the Great Idea of liberation of the Greeks. Rigas’ project the “Hellenic Politeia”, a political idea embracing the liberation of all the peoples (including the Turks) of the Balkans and Asia Minor and expressed symbolically by the cross and the club of Heracles (a synthesis of ancient Greece and Byzantium) incorporated the Byzantine state of the era of the Greek renaissance and began to contract under the influence of Western colonialism and the expansionism of the East. So there is nothing surprising about the Philiki Etaireia elaborating plans for beginning the Revolution in Constantinople.

Today celebration of the anniversary in Aegina, but also in other places where localist tendencies predominate, risks adulteration of historical memory, such that the symbol of every place comes to be seen as being of primary importance for liberation of the nation. So it would be wise for a proper orientation to be adopted by our island for celebrating the rebirth of 1821 and at the same time highlighting the small or great contribution of our particular place to that end. Any other orientation would be in bad faith, for flattering and consoling in an unhistorical way local communities that are being put to the test by an unprecedented and many-faceted crisis. It could only further feed the complacency of local elites who have made localism into an ideological shield. For their own advantage, not for the good of their communities.

(1) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/kathimerina/28009-ta-meli-tis-syntonistikis-epitropis-tou-dimou-aiginas-gia-ton-eortasmo-ton-diakosion-xronon-apo-tin-elliniki-epanastasi-tou-1821.html

(2) https://www.aeginaportal.gr/aftodioikisi/themata/27175-i-platforma-gia-tin-ypovoli-protaseon-pou-afora-tin-epitropi-ellada-2021.html

(3) https://www.aeginaportal.gr/aftodioikisi/epitropes/28215-paraitithike-o-k-giorgos-tsatiris-apo-tin-epitropi-tou-dimou-aiginas-gia-ton-eortasmo-ton-diakosion-xronon-apo-tin-elliniki-epanastasi-tou-1821.html

(4) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/kathimerina/28391-ola-arxisan-apo-edo-ola-arxisan-apo-tin-aigina-tin-proti-proteyousa-o-manolis-kottakis-parousiazei-tous-stoxous-tis-epitropis-gia-ton-eortasmo-ton-200-xronon-apo-tin-elliniki-epanastasi.html

(5) https://www.aeginaportal.gr/ekpompes/27516-tin-apodosi-tis-istorikis-alitheias-kai-tou-rolou-tis-aiginas-os-protis-proteyousas-tou-ellinikoy-kratous-ston-eortasmo-ton-200-xronon-apo-tin-epanastasi-tou-1821-zita-o-k-sakis-sakkiotis.html

(6) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/deltia-typou/27415-paremvasi-tou-proin-dimarxou-k-saki-sakkioti-gia-tin-aigina-os-protis-proteyousas-ston-eortasmo-ton-200-xronon-apo-tin-epanastasi-tou-1821.html

(7) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/deltia-typou/28298-paremvasi-katsikari-sto-perifereiako-symvoylio-attikis-i-aigina-einai-i-proti-proteyousa-tou-neoellinikoy-kratous.html

(8) https://www.aeginaportal.gr/aftodioikisi/anakoinoseis-dimou/12519-dimos-aiginas-ypomnima-diamartyrias-topothetisi-sxetika-me-tis-ekdiloseis-timis-ston-ioanni-kapodistria.html

(9)(video) https://www.aeginaportal.gr/eidiseis/kathimerina/28391-ola-arxisan-apo-edo-ola-arxisan-apo-tin-aigina-tin-proti-proteyousa-o-manolis-kottakis-parousiazei-tous-stoxous-tis-epitropis-gia-ton-eortasmo-ton-200-xronon-apo-tin-elliniki-epanastasi.html