Της Μαρίας Τριαντοπούλου (ΠΗΓΗ)
Πλήθος κόσμου μαζεύτηκε σήμερα έξω από την είσοδο του ιστορικού κτιρίου του Καποδιστριακού Ορφανοτροφείου, των Φυλακών της Αίγινας όπως είναι ευρύτερα γνωστό το παραγνωρισμένο αυτό μνημείο, για να παρακολουθήσουν την εκδήλωση/εγκαίνια της εικαστικής παρέμβασης που στήθηκε μέσα στα πλαίσια της 7ης Γιορτής Φιστικιού για να σηματοδοτήσει την 30η επέτειο από το κλείσιμο των φυλακών.
Την εικαστική αυτή παρέμβαση, βασισμένη σε μια ιδέα του ιστορικού Γιώργου Καλόφωνου, φετινού προέδρου του Φεστιβάλ Φιστικιού, υπογράφουν 3 σημαντικοί καλλιτέχνες που ζούν και εργάζονται για μεγάλα διαστήματα στην Αίγινα, ο Κώστας Βαρώτσος, η Βένια Δημητρακοπούλου και η Δανάη Στράτου.
Την εκδήλωση προλόγισε ο κ. Γ. Καλόφωνος, υπογραμμίζοντας στον λόγο του, την συμβολική αξία του εικαστικού έργου/παρέμβασης που σκοπό έχει να υπομνηματίσει το γεγονός ότι το ιστορικό αυτό κτίριο, που από τόπος μάθησης και πολιτισμού ως ορφανοτροφείο, μετετράπη σε χώρο εγκλεισμού και φυλάκισης τόσο ποινικών όσο και πολιτικών κρατουμένων, παραμένει κλειστό τα τελευταία τριάντα χρόνια παγιδευμένο σε μιαν ατέρμονα γραφειοκρατική και μικροπολιτική δίνη ανάμεσα στην εφορία αρχαιοτήτων και την τοπική κοινωνία που έχει ως πάγιο αίτημα την λειτουργία του κτιρίου ως πολιτιστικό χώρο. «Ίσως τώρα να έφτασε η στιγμή να ανοίξει ξανά τις δημουργικές δυνάμεις της κοινωνίας μας και να λειτουργήσει και πάλι ως τόπος πολιτισμού» κατέληξε ο κ. Καλόφωνος.
Γιώργος Καλόφωνος – Βένια Δημητρακοπούλου
Εκπροσωπώντας τους καλλιτέχνες πήρε τον λόγο η κ. Βένια Δημητρακοπούλου αναλύοντας την εικαστική παρέμβαση – ένας καμβάς μεγάλης έκτασης έχει αναρτηθεί απέναντι ακριβώς από το κτίριο των Φυλακών σαν καθρέφτης που, όμως, πάνω του απεικονίζεται η μελλοντική εικόνα του αποκαταστημένου Καποδιστριακού ιστορικού μνημείου ως πολυχώρος πολιτισμού. Η παρέμβασή αυτή σηματοδοτεί επιπλέον – με την αντιπαράθεση του κτιρίου όπως είναι σήμερα και του κτιρίου όπως είναι ευκτέον να γίνει στο εγγύς μέλλον – την ανάγκη ολοκλήρωσης του έργου ώστε να δοθεί στην τοπική κοινωνία ως χώρος μνήμης αλλά και εξιλεωτικού πολιτισμού. Η κ. Δημητρακοπούλου ευχαρίστησε όσους βοήθησαν να στηθεί το έργο που παρότι μεγάλης κλίμακας είναι χαμηλού κόστους και έχει χρηματοδοτηθεί εξ ολοκλήρου από ιδιώτες χορηγούς.
Τέλος τον λόγο πήρε ο Δήμαρχος κ. Μούρτζης ο οποίος εξήρε την εικαστική παρέμβαση και συνεχάρη τον κ. Καλόφωνο και τους διακεκριμένους καλλιτέχνες. Εξέφρασε κι εκείνος την ευχή σύντομα να ολοκληρωθεί το έργο αλλά και οι διαδικασίες εκείνες που θα επιτρέψουν το ιστορικό αυτό μνημείο να μετατραπεί σε χώρο πολιτισμού για το καλό του νησιού και των κατοίκων και επισκεπτών του.
Το Aegina Light μίλησε με την κ. Δημητρακοπούλου και τον κ. Καλόφωνο.
Α.L.: Είστε ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα της εικαστικής σας παρέμβασης;
Β. Δημητρακοπούλου: Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη που με αυτή την εγκατάσταση απέναντι στο χώρο των Φυλακών, ένας δρόμος σκοτεινός και άδειος, που τον περνάμε καθημερινά για να παρκάρουμε ή να πετάξουμε σκουπίδια στους κάδους, απόψε φωτίστηκε και γέμισε κόσμο και ζωντάνια.
A.L.: Κάπως έτσι όπως φαντάζεστε να είναι μελλοντικά ο δρόμος αυτός...
Β. Δημητρακοπούλου: Ακριβώς. Αντιπαραβάλλουμε από την μια μεριά του δρόμου το κτίριο σκοτεινό, άδειο και κλειστό όπως είναι τα τελευταία τριάντα χρόνια κι από την άλλη το κτίριο όπως θα θέλαμε να το δούμε. Ανοιχτό και γεμάτο κόσμο, έναν αληθινό χώρο πολιτισμού και δημιουργίας.
A.L.: Πως θα χαρακτηρίζατε την συνεργασία σας με τους άλλους δύο καλλιτέχνες που συμμετέχουν σε αυτή την παρέμβαση;
Β. Δημητρακοπούλου: Για μένα είναι απο τα πιο σημαντικά σημεία του συγκεκριμένου δρώμενου και θέλω να σταθώ σε αυτό ιδιαίτερα. Προσωπικά το θεώρησα μεγάλη τιμή και μου έδωσε αληθινή χαρά να βρεθούμε έτσι απλά τρεις καλλιτέχνες, χωρις «τι» και «που» και να συνεργαστούμε ισότιμα ώστε να σχεδιάσουμε ένα εικαστικό δρώμενο. Είναι άλλωστε, πιστεύω, και σημείο των καιρών που απαιτεί επιτακτικά συνεργασίες και συμπράξεις. Είμαστε στο σημείο που είμαστε όλοι το ίδιο και προσπαθούμε να κάνουμε κάτι όλοι μαζί.
A.L.: Αν είχατε προφτάσει να σας δοθεί το κτίριο για την επετειακή και συμβολική σημερινή εικαστική παρέμβαση είχατε σκοπό να εκθέσετε κάποιο έργο;
Β. Δημητρακοπούλου: Ναι φυσικά είχαμε σχεδιάσει τι θα κάναμε αν μας είχε δοθεί το κτίριο. Είναι δηλαδή κάτι που το έχουμε έτοιμο και μόλις μας δοθεί η ευκαρία και ανοίξει το Καποδιστριακό Ορφανοτροφείο, όχι μόνο για μας φυσικά αλλά και για άλλους, θα το παρουσιάσουμε τότε.
Μαρία Τριαντοπούλου – Βένια Δημητρακοπούλου – Λίλα Κορκολή
A.L.: Σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία και μακάρι η σημερινή εκδήλωση/ εικαστική παρέμβαση να μας φέρει ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που όλοι θέλουμε. Να δουμε δηλαδή αυτό το ιστορικό μνημείο να μετατρέπεται σε έναν σύγχρονο χώρο μνήμης και πολιτισμού.
A.L.: Κύριε Καλόφωνε θα συμφωνούσατε μαζί μου αν έλεγα ότι η σημερινή εικαστική παρέμβαση έχει και έναν χαρακτήρα συμβολικής διεκδίκησης; Είναι δηλαδή πάνω από όλα μια δήλωση (statement);
Γ. Καλόφωνος: Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η τέχνη είναι ένας σημαντικός μοχλός για να κινητοποιηθούν κάποιες διαδικασίες. Επικαιροποιώντας το πλέγμα των θεμάτων που θίγει η ιστορία του κτιρίου προβάλλει συγχρόνως τις πλούσιες δυνατότητες που προσφέρει για το μέλλον.
A.L.: Με λίγα λόγια πως θα χαρακτηρίζατε εσείς την σημερινή τοποειδική (site specific) εικαστική παρέμβαση;
Γ. Καλόφωνος: Είναι ένα δίπολο… Συμβολίζει το παρελθόν και το μέλλον, την πραγματικότητα και την επιθυμία, το υπαρκτό και το φαντασιακό και πολλά άλλα τέτοια δίπολα…
A.L.: Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι;
Γ. Καλόφωνος: Θα ήθελα πρώτα από όλα να ευχαριστήσω τον Κώστα Βαρώτσο, την Βένια Δημητρακοπούλου και την Δανάη Στράτου που ανταποκρίθηκαν με τέτοια προθυμία στον σχεδιασμό και την δημιουργία από κοινού της εικαστικής παρέμβασης «επιφυλακή». Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον Δήμο Αίγινας, την ΚΕΔΑ αλλά και τους χορηγούς του έργου και συγκεκριμένα τις εταιρείες «Philippos Hellenic Goods» και «Νεκτάριος και Στυλιανός Πάλλης, Οικοδομικές εργασίες». Ευχαριστώ επίσης την κ. Παναγιώτα Γεννίτσαρη για την βοήθεια που προσέφερε στον σχεδιασμό του έργου.