Επέτειος Ορκωμοσίας Καποδίστρια, Αίγινα 2014

Αίγινα, πρώτη πρωτεύουσα, ένα βήμα παραπάνω στο αίτημα του νησιού για την αναγνώριση του πρωτεύοντα ρόλου του στην καποδιστριακή περίοδο. Η ορκωμοσία του Καποδίστρια που έλαβε χώρα στις 26 Ιανουαρίου 1828 στο Μητροπολιτικό ναό της Αίγινας γιορτάστηκε φέτος με ένα πετυχημένο τριήμερο εκδηλώσεων. Το τριήμερο αυτό που διοργάνωσε ο Δήμος της Αίγινας προέβλεπε δύο εκδηλώσεις που περιείχαν ενδιαφέρουσες εισηγήσεις ιστορικού περιεχομένου και αγώνες δρόμου για μεγάλους και μικρούς που συγκέντρωσαν αρκετές εκατοντάδες συμμετοχές. Επίσης, βραβεύτηκε ο πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Ε. Γιαννούλης για το σχετικό έργο του, και τελέσθηκαν η καθιερωμένη δοξολογία στο Μητροπολιτικό ναό και η κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Καποδίστρια. Ακολούθησε η ξενάγηση στα καποδιστριακά κτίρια. Ο δήμος της Αίγινας φέτος πραγματοποίησε ένα παραπάνω βήμα στην κατεύθυνση της αξιοποίησης και της προβολής της καποδιστριακής κληρονομίας. Συνεχίζοντας τις προσπάθειες των δέκα προηγουμένων ετών κάποιων πρωτοπορών (καθηγητής Πετρίτης, Γ. Κουληκούρδη, Σ. Σφυροέρα, περιοδικό Αιγιναία, Σύλλογος Ενεργών Πολιτών Αίγινας κ.α.) τις οποίες η δημοτική αρχή εκμεταλλεύτηκε σωστά, ο δήμαρχος Θ. Σακκιώτης αναφέρθηκε στην επιτυχία της καθιέρωσης με ΦΕΚ της 26 Ιανουαρίου ως ημέρας τοπικής εορτής. Όπως υπογραμμίστηκε στο μικρό σχετικό ντοκιμαντέρ του Γουεϊν Χωλ, είναι εντελώς φυσικό και δικαιωμένο η Αίγινα να προχωρήσει στο αίτημα της αναγνώρισης της ορκωμοσίας του Καποδίστρια ως … Continue reading

26η Ιανουαρίου 1828 – Ημέρα Ανεξαρτησίας της Ελλάδος

Στις 3 Απριλίου 1827, κάτω από αντίξοες συνθήκες  και με την απαίτηση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Γεώργιου Καραϊσκάκη, η Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας  εξέλεξε ομόφωνα «εν ονόματι του Ελληνικού Έθνους» τον Ιωάννη Καποδίστρια, Πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος. Ήταν μία πραγματικά τολμηρή επιλογή, που επιβεβαίωνε τη βούληση της Επανάστασης για αυτοκυβέρνηση παρά τις αντιδράσεις των Μεγάλων Δυνάμεων.

Μετά από ένα πολύμηνο ταξίδι, το αγγλικό πολεμικό «Warspite», στο οποίο επέβαινε ο Καποδίστριας, συνοδευόμενο  από το γαλλικό πολεμικό «Ήρα» και το ρωσικό «Ελένη», αγκυροβόλησε στον όρμο της Περιβόλας.

Στις 11/23 Ιανουαρίου 1828 ο Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος αποβιβάστηκε στην Αίγινα με ελληνική λέμβο, που είχε αναρτημένη την  ελληνική σημαία. Οι  κανονιοβολισμοί  από τα ελληνικά και ξένα πλοία καθώς και η επίσημη έπαρση της ελληνικής σημαίας στην Αίγινα, σηματοδότησαν μία ιστορική στιγμή για την Αίγινα και την Ελλάδα. Η πρώτη Ελληνική Κυβέρνηση σε ελεύθερο έδαφος εγκαθίστατο στην Αίγινα, αναδεικνύοντας ντε φάκτο το ιστορικό  νησί σε Πρώτη Πρωτεύουσα της Ελληνικής Πολιτείας.

Δεκάδες χιλιάδες λαού,υποδέχθηκαν τον Καποδίστρια στο λιμάνι και τους δρόμους της Αίγινας. Ο Νικόλαος Κασομούλης περιγράφει: « Οι Έλληνες εχαιρέτησαν τον ποθητόν της Ελλάδος Μεσσίαν με κλάματα χαράς…Θεέ μου τι να ενθυμηθή κανείς να γράψει? Πώς να ζωγραφίση αυτό το ηθικόν της ώρας εκείνης…Άλλος εδώ έτρεχεν…άλλος πηδούσεν, άλλος χόρευεν…Όλοι πλέον από την χαράν αλησμόνησαν την θέσιν των…». Η Αντικυβερνητική Επιτροπή τον οδήγησε ν’ ανεβεί σε στολισμένο θρονίσκο, όμως εκείνος διακριτικά αρνήθηκε.

Μετά τη δοξολογία, ο Μοναχός Θεόφιλος Καϊρης ανέβηκε στη βορινή πέτρινη σκάλα της «Μεγάλης Εκκλησιάς» και εκφώνησε τον Πανηγυρικό Λόγο παρουσιάζοντας τη δεινή κατάσταση, στην οποία είχε περιέλθει η χώρα από το μακροχρόνιο πόλεμο αλλά και τις διχόνοιες, παροτρύνοντας τον Καποδίστρια να κυβερνήσει δημοκρατικά.

Η γενικότερη κατάσταση που παρέλαβε ο Καποδίστριας ήταν κυριολεκτικά χαώδης: έλλειψη δημόσιας διοίκησης, ανυπαρξία δημοσίων πόρων, αποδιοργάνωση του στρατού, πειρατία,λαθρεμπόριο, απουσία σχολείων και δικαστηρίων, εγκατάλειψη γεωργίας,κτηνοτροφίας και βιοτεχνίας. Κράτος δηλαδή δεν υπήρχε. Έτσι οι συγκεκριμένες κρίσιμες περιστάσεις απαιτούσαν  να συγκροτηθεί γρήγορα κράτος. Ανέστειλε  προσωρινά το Σύνταγμα της Τροιζήνας και διέλυσε  τη Βουλή αντικαθιστώντας την  με το «Πανελλήνιον», ένα συμβουλευτικό όργανο που θα τον βοηθούσε  να παίρνει γρήγορες αποφάσεις και να εγκρίνει τα Ψηφίσματα δημιουργίας των θεσμών του νέου κράτους.

Στις 26 Ιανουαρίου 1828, στις 10 η ώρα το πρωί, ο Κυβερνήτης συνοδευόμενος από τα ήδη εκλεγέντα μέλη του Πανελληνίου και το Γραμματέα Επικρατείας Σπυρίδωνα Τρικούπη, προσήλθαν στη Μητρόπολη, όπου υπό την πανηγυρική αναγνώριση των Μεγάλων Δυνάμεων έγινε η ορκωμοσία της Κυβέρνησης. Η  πόλη έριξε 21 κανονιοβολισμούς. Απάντησαν με 19  χαιρετιστήριες βολές τα αγγλικά και ρωσικά πλοία, που ήταν στο λιμάνι της Αίγινας και ύψωσαν την ελληνική σημαία.

Από την Αίγινα ο Καποδίστριας ξεκινά το έργο της Αναγέννησης της Ελλάδος, τους στρατιωτικούς και διπλωματικούς του αγώνες, την εσωτερική οργάνωση της χώρας. Πετυχαίνει σε πολύ λίγο χρόνο ένα θαύμα, το θαύμα της συγκρότησης ενός βιώσιμου ελληνικού κράτους.

Γι’αυτό οι απανταχού Έλληνες, όπου κι αν βρίσκονται δεν πρέπει να ξεχνούν αυτήν τη σπουδαία ημέρα.

26η Ιανουαρίου 1828 – Ημέρα Τιμής Και Μνήμης για όλους εκείνους
που αγωνίστηκαν και πέτυχαν ένα θαύμα!

26η Ιανουαρίου 1828 – Ημέρα Ανεξαρτησίας των Ελλήνων.

 koukos

Δρ. Κούκος Ανδρέας

Νομικός-Καθηγητής Σχολής Εθνικής Αμύνης

Πρόεδρος Εταιρείας Μελέτης Έργου Ιωάννη  Καποδίστρια

Σύντομο βίντεο: 26η Ιανουαρίου 1828, ίδρυση του σημερινού ελληνικού κράτους:  http://www.youtube.com/watch?v=QHBAEhFhajs&feature=c4-overview&list=UUC2Q2KRhniYuqpJP6LoXKjw

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ: 26 Ιανουαρίου ως εθνική γιορτή

Οι απόψεις του οικονομολόγου Δημήτρη Καζάκη για τη σημασία της 26ης Ιανουαρίου

kazakis_2

(Τη συνέντευξη πήρε ο Wayne Hall)

Kύριε Καζάκη, γνωρίζετε ότι η ίδρυση του ελληνικού κράτους στις 26 Ιανουαρίου 1828, η ορκωμοσία του Καποδίστρια ως πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, είναι κάτι που γιορτάστηκε – και γιορτάζεται – μόνο ως τοπική γιορτή στην Αίγινα.

Ναι, είναι γνωστό ότι στις 26 Ιανουαρίου του 1828 εγκαθίσταται ο κυβερνήτης Καποδίστριας μόνιμα στην Ελλάδα με έδρα την Αίγινα, η πρώτη κυβέρνηση του ελληνικού κράτους, μετά από απόφαση της Τροιζήνας, της Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας, με μια διαφορά ότι παρ’όλο που αντιπροσωπεύει μια  πολύ σοβαρή εξέλιξη – ήταν κατάληξη του αγώνα 7 χρόνων για την εθνική απελευθέρωση των Ελλήνων – ώστοσο – αυτό είναι το οξύμωρο σχήμα – θεωρείται τοπική γιορτή και όχι εθνική γιορτή.

Εσείς, όπως ο κύριος Κούκος, πιστεύετε ότι θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι και εθνική γιορτή;

Ναι, βέβαια, γιατί είναι η μόνη ίδρυση του ελληνικού κράτους που δεν επιβλήθηκε από τις ξένες δυνάμεις. Επιβλήθηκε από τον αγώνα των Ελλήνων, με όλη την αντιφατικότητά του, γιατί ήταν αποτέλεσμα της συμφωνίας της Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας ενώ, για παράδειγμα, η επίσημη ίδρυση του ελληνικού κράτους που θεωρείται η έλευση του Όθωνα ήταν αποτέλεσμα της παρέμβασης των Άγγλων και των Γάλλων σαν προστατευόντων δυνάμεων που έφεραν τον Βαυαρό αντιβασιλέα βασιλιά της Ελλάδας.

Εχει γίνει μια προσπάθεια – πέρυσι έγινε μια προσπάθεια  –  να διοργανωθεί εκδήλωση από το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο – που να προβάλλει αυτή την ημερομηνία 26 Ιανουαρίου. Εγκαταλείφθηκε τελικά, και ήταν αναμενόμενο να εγκαταλειφθεί, επειδή υπάρχει αντίσταση στο Ναύπλιο στην αναγνώριση αυτή. Πάντως νομίζετε ότι είναι εφικτό και επιθυμητό να προσπαθούμε να…

Μπορούμε να προσπαθήσουμε είτε στην Αίγινα είτε στο Ναύπλιο. Και στις δύο περιοχές τονίζοντας και αναδεικνύοντας την ανάγκη να προστεθεί η 26 Ιανουαρίου ως μια ακόμη εθνική επέτειος, πολύ σοβαρή εθνική επέτειος του ελληνικού λαού, πολύ σημαντική στις τωρινές συνθήκες διότι είναι επέτειος της εθνικής ανεξαρτησίας. Κατακτάται η εθνική ανεξαρτησία, επισήμως πλέον, θεσμικά, με την ίδρυση του ελληνικού κράτους μετά από την απόφαση της Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας. Έχει μεγάλη σημασία στις τωρινές συνθήκες όπου έχει ήδη παραχωρηθεί ή έχει απεμποληθεί άνευ όρων και αμετάκλητα η εθνική κυριαρχία της χώρας  από τις κυβερνήσεις και γι΄αυτό έχει μεγάλη σημασία – ειδικά τώρα – να προστεθεί αυτή η επέτειος.

Και είστε διατεθειμένος να προσπαθήστε μαζί μας να πείσουμε και τους Ναυπλιώτες γι’αυτό το γεγονός;

Νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε αυτό το πράγμα. Δεν νομίζω ότι θα έχουμε πρόβλημα με τον κόσμο του Ναυπλίου. Έχουμε να κάνουμε με ειδικά συμφέροντα όπως θα γνωρίζετε άλλωστε ότι υπάρχουν παντού, κυκλώματα τα οποία θα προσπαθούν να μετατρέψουν το κάθε ζήτημα στο δικό τους ιδιοτελές θέμα προκειμένου να έχουν και τα αντίστοιχα πολιτικά και οικονομικά οφέλη.