Για μία αμερόληπτη και δίκαιη ανταπόκριση στις δημοκρατικές αποφάσεις του ελληνικού λαού:
΄Εκκληση από Γερμανοέλληνες και Ελληνογερμανούς
- Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει, πολύ σωστά, ότι το ευρωπαϊκό σπίτι δεν πρέπει να θεωρηθεί προσωπική ιδιόκτησια των αγορών των ισχυρών χωρών (ιδίως της Γερμανίας). Χώρες όπως η Ελλάδα δεν μένουν σ’αυτό το σπιτί για να τους διώξει η αστυνομία με ρήτρα ανάκλησης, εάν χρωστά κάποιο ενοίκιο. Το ευρωπαϊκό σπίτι ή θα αποτελεί συγκατοίκηση και συγκυριαρχία ή δεν θα υπάρξει.
- Δεν πρόλαβαν να ανακοινωθούν στην Ελλάδα εκλογές σύμφωνα με το σύνταγμα, δηλ. με καθολική, ελεύθερη, ισότιμη και μυστική ψηφοφορία, κι άρχισαν να ουρλιάζουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ της γερμανικής πολιτικής τάξης, που είναι υπεύθυνη για τον τομέα των ΜΜΕ (εξαιρουμένων ορισμένων τίμιων δημοσιογράφων), και προκαλούν την εντύπωση ότι θα εγκαθιδρυθεί δικτατορία στην Ελλάδα. Λες και η χώρα είναι δεσμευμένη σε ένα συγκεκριμένο γλωσσικό καθεστώς, πέφτει καθημερινά και μονότονα βροχή σχετικά με την απειλή της (δημοκρατικής!) εκλογικής νίκης ενός κόμματος που είναι »ευρωεχθρικό«, »ευρωκριτικό«, »λαϊκίστικο«, »εχθρικό προς μεταρρύθμισεις«, »ακροαριστερό«, »εχθρικό προς την οικονομία«, κλπ. Πως το κόμμα αυτό θέλει να γευθεί τους καρπούς των δύσκολων θυσιών του ελληνικού λαού, πως θέλει να προσβάλλει τους διεθνείς χρηματοδότες και να ξαναρίξει την Ευρώπη στην κρίση.
- Αυτό το παραλήρημα λόγου ενός γλωσσικού καθεστώτος και μονοφθαλμίας απειλεί την σχέση μεταξύ των λαών μας. Είναι μονόφθαλμο να παριστάνει κανείς ότι για την ελληνική μιζέρια φταίνε εκατό τοις εκατό και ανεξαιρέτως οι Έλληνες πολίτες. Ότι »οι αγορές μας«, και προπάντων οι μεγαλές δυτικές τράπεζες, δεν είναι οι υπεύθυνες και δεν έχουν κανένα μερίδιο. Λες κι ήθελαν να μας μολύνουν, λες και οι δικές μας αγορές και »η δικη μας« πολιτική, που θυμίζει τον προπολεμικό καγκελάριο Μπρύνινγκ, δεν είχαν μολύνει ολόκληρη τη νότια Ευρώπη με την μεγάλη της κρίση, που δεν την έχουμε καθόλου ξεπεράσει. Η κρίση δεν είναι ελληνική αλλά ευρωπαϊκή.
- Άρα δεν υπάρχουν ιδιαίτεροι ελληνικοί παράγοντες που ενισχύουν την κρίση; Ναι, υπάρχουν, αλλά δεν φταίει ο απλός κόσμος παρά οι Έλληνες ολιγάρχες φοροφυγάδες, οι οποίοι ήταν και είναι πάντα καλοδεχούμενοι στις αγορές μας ως εμπορικοί συνεργάτες, όπως οι Ρώσσοι και οι Ουκρανοί. Εκείνοι, μαζί με τις τράπεζες, είχαν κέρδος από το δικό μας δημόσιο κεφάλαιο διάσωσης. Και δωροδοκήθηκαν σε ευρεία κλίμακα με μίζες από την Siemens και την Rheinmetall. Τώρα ακριβώς, που για πρώτη φορά υπάρχει η ευκαιρία να χάσουν οι Έλληνες ολιγάρχες, οι »δικές μας« αγορές αρχίζουν και ξεσπάνε στα ΜΜΕ τους εναντίον των πολιτικών που σκοπεύουν να πειράξουν τους Έλληνες ολιγάρχες και αφήνουν στην ησυχία τους εκείνους τους δήθεν »φιλοευρωπαϊκούς« εκπροσώπους αυτών των ολιγαρχών. Εντωμεταξύ, θάβεται εντελώς από την κοινή γνώμη η πληροφορία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιολιγαρχικός, ενώ οι αντίπαλοί του στις μέχρι τώρα κυβερνήσεις φιλοολιγαρχικοί. Να το πούμε με τον παγκοσμίως γνωστό ελληνικό μύθο: τα ΜΜΕ μας στη πλειοψηφία τους δεν ορμούν εναντίον του Αυγεία και του σταύλου του που βρωμάει μέχρι την Γερμανία, αλλά εναντίον του Ηρακλή, που θέλει να τον καθαρίσεi.
- Πές μας λοιπόν εσύ, υπεύθυνη για τον τομέα της πολιτικής των ΜΜΕ, τάξη: Πώς τα πας με τη δημοκρατία; Ήσουν ενάντια σ΄ αυτές τις εκλογές, επειδή θα επηρέαζαν »τις αγορές. « Ένας από τους χαρακτηριστικούς φιλοολιγαρχικούς, ο πρόεδρος του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ Βενιζέλος, με αφορμή την επιτυχή χρήση ομολόγων (για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα), εξέφρασε τελείως αφελής την αντίληψή του περί δημοκρατίας, ανακοινώνοντας θριαμβευτικά πως »οι αγορές ψήφησαν την Ελλάδα!« Άρα οι ψηφοφόροι αυτού του είδους δημοκρατίας είναι οι »αγορές«: συνεπώς πρέπει να ονομαστεί Αγοροκρατία και όχι Δημοκρατία.
- Αντίθετα, οι ανθρώπινοι ψηφοφόροι φτωχαίνουν όλο και περισσότερο, λόγω της πολιτικής του Μπρύνινγκ που επιβάλλεται απο το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες εδώ και τέσσερα χρόνια. Τα Γερμανάκια μαθαίνουν στο σχολείο ότι ο Χίτλερ ήρθε στην εξουσία επειδή ο γερμανικός λαός είχε φτωχύνει και εξαντληθεί λόγω της πολιτικής του καγκελλαρίου Μπρύνινγκ: 6 εκατομύρια άνεργοι, κυρίως νέοι, θεωρούνται μέχρι σήμερα ως κριτικό όριο. Εδώ και πολύ καιρό η ανεργία στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει (ποσοστιαία) αυτό το όριο. Επιπλέον πρέπει να συνυπολογίσουμε και την καταστροφή της μαζικής αγοραστικής δύναμης με αφορμή τη μείωση των μισθών που ακόμα υπάρχουν, την αύξηση φόρων και την περικοπή του κοινωνικού ιστού εν μέρει σε μηδενικό επίπεδο, όπως π.χ. στα φάρμακα. Ήδη ο Emile Durkheim θεωρούσε την αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών ως το πιο ενδεικτικό σύμπτωμα μίας σοβαρά αρρωστημένης κοινωνίας. Η Ελλάδα είναι, κάτω από την υπαγόρευση σκληρής λιτότητας, μια τέτοια περίπτωση.
- Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο (και οι εκπρόσωποι τους στα περισσότερα ΜΜΕ) ανακοινώνουν ότι αυτή η καταστροφή, που την υπαρξή της κανείς δεν μπορει να αρνηθεί, αποτελεί προσωρινή, επείγουσα και αναγκαία θεραπεία-σοκ για να μετατραπεί η χώρα και να γίνει »ανταγωνιστική« και »ομαλή«. Αυτή όμως ουσιαστικά είναι και η κοροϊδία: μια νέα οικονομική »ανάπτυξη« θα ξεκινήσει απο μία βάση σε επίπεδο γκρεμού. Και θα συμφέρει μονάχα στο ανώτερο τρίτο του πληθησμού, ενώ τα δύο κατώτερα τρίτα θα αναγκαστούν να αρκεστούν σε μία »νέα ομαλότητα« η οποιά στην Ελλάδα αποκαλείται τριτοκοσμιοποιήση. Με άλλα λόγια: σύμφωνα με την επιθυμία των Βρυξελλών και του Βερολίνου, η νέα ελληνική ομαλότητα είναι μία υποβαθμισμένη τάξη ομαλότητας δίχως τα ουσιαστικά στοιχεία του γερμανικού κοινωνικού ιστού – και μάλιστα μακροπρόθεσμα.
- Η πλειοψηφία των Ελλήνων ξεσηκώνεται εναντίον της υποβάθμισης αυτής. Και πολλοί θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ ως το κατάλληλο μέσο γι΄ αυτόν τον αγώνα. Για τον σκοπό αυτό υπάρχει η μονόφθαλμη πολεμική εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ: Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να προωθήσει μία ευρωπαϊκή και όχι τριτοκοσμική ομαλότητα. Το κυριότερο πολιτικό αίτημα είναι το αίτημα για το κούρεμα μεγάλου μέρους του χρέους. Μόνο ένα τέτοιο μέγαλο κούρεμα του χρέους θα δώσει στη χώρα τη δυνατότητα να εφαρμόσει οικονομικά και κοινωνικά πολιτικά μέτρα, ενώ τόκοι και αποσβέσεις για το τεράστιο δημόσιο χρέος θα τρώνε αιωνίως το μεγαλύτερο ποσοστό των φορολογικών εσόδων. Μόνο ένα τέτοιο μεγάλο κούρεμα του χρέους θα μπορέσει να σώσει τον απλό κόσμο και όχι μόνο τις τράπεζες και τους ολιγαρχικούς. Κούρεμα του χρέους και επίκληση της ευθύνης των ολιγαρχικών και των τραπεζών – αυτοί είναι οι δύο σημαντικότεροι πυλώνες για κάθε βελτίωση της κατάστασης στην Ελλάδα. Υποστηρίζουμε κι εμείς, από την Γερμανία, αυτά τα δύο αιτήματα. Θεωρούμε υποχρέωση των δημοκρατικών ΜΜΕ και της δημοκρατικής πολιτικής να εξηγήσουν στην κοινή γνώμη αντικειμενικά, δίκαια και όχι μονόφθαλμα αυτά τα δύο αιτήματα. Η ΕΕ οφείλει να διαπραγματευθεί τα αιτήματα αυτά σε κυβερνητικό επίπεδο, δίχως περιοριστικές προϋποθέσεις και δίχως την επέμβαση μιας δημοκρατικά παράνομης τεχνοκρατίας, όπως είναι η τρόικα.
- Η Γερμανία και η Ελλάδα έχουν συνδεθεί με ιδιαίτερη ιστορική σχεση. Κι αυτό, όχι μόνον επειδή η κλασσική γερμανική λογοτεχνία, η τέχνη και η φιλοσοφία βασίζονται στην κληρονομιά της αρχαίας Ελλάδας. Ειδικά η νέα Ελλάδα έχει επίσης εμπνεύσει αρκετούς Γερμανούς φιλέλληνες από τις ημέρες του Χαίλντερλιν και του Βίλχελμ Μύλλερ (γνωστός ως Ελληνομύλλερ και ποιητή του Σούμπερτ) έως σήμερα. Έλληνες μετανάστες από την δεκαετία του 1950 μέχρι το πρόσφατο, λόγω κρίσης, κύμα των νεομεταναστών συνέβαλαν στην ανοικοδόμηση της γερμανικής ευημερίας. Εκτός απ’ αυτό, ένα μεγάλο μέρος των Γερμανών τουριστών μπορούν να θεωρηθούν φιλέλληνες. Δεν είναι σωστό να μη μας νοιάζει ότι οι φιλοευρωπαϊκές (στην ουσία φιλοολιγαρχικές και τραπεζόπιστες) δυνάμεις ιδιωτικοποιούν, κάτω από τον έλεγχο των Βρυξέλλων και του Βερολίνου, τις παραλίες και τις μετατρέπουν σε all-inclusive τμήματα και ξεπουλάνε όσο όσο ολόκληρα νησιά για να »ξεχρεωθούν προσωρινά«, πράγμα που θα αυξάνει το χρέος όλο και περισσότερο και μακροπρόθεσμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να θέσει τέλος σε όλα αυτά και γι΄ αυτό αποδεικνύεται ως μοναδική και πραγματική φιλοευρωπαϊκή δύναμη. Να προσθέσουμε ότι, ειδικά εμείς οι Γερμανοί φιλέλληνες, δε μπορούμε να ξεχάσουμε ποτέ τι έκανε ο Γερμανικός στρατός κατοχής στον λαό αυτό (και δεν έχει εξοφληθεί μέχρι σήμερα ούτε καν το κατοχικό δάνειο). Ίσως οι πολιτικοί ηγέτες και υπέυθυνοι των ΜΜΕ να το έχουν ξεχάσει, έμεις το θυμόμαστε καλά: ο φοβερά αιματηρός αγώνας της Ελληνικής αντίστασης ενάντια στην κατοχή των Ναζί αποτέλεσε πολύ ουσιαστική συμβολή στην απελευθέρωση της Ευρώπης, στνεπώς και της Γερμανίας, από τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ του.
- Η Γερμανία απαλλάχθηκε σχεδόν από το σύνολο του πολεμικού της χρέους με την συμφωνία του Λονδίνου το 1953. Η διεθνής αναγνώρηση της Συμφωνίας «2+4» στην πορεία της γερμανικής επανένωσης, η οποία αντικατέστησε μία συνθήκη ειρήνης απάλλαξε τη Γερμανία πρώτον από μία δέυτερη Συνθήκη των Βερσαλλιών και δεύτερον από την κατάλληλη πληρωμή αποζημιώσεων για την καταστροφή της γηραιάς ηπείρου. Αντιθέτως ενα μεγάλο κούρεμα του χρέους αποτελεί – ας το πούμε με την φρασεολογία των αγορών – »Peanuts« δηλ. »στραγάλια«.
Συμπληρωματικό σημείωμα: Ημερομηνία δημοσίευσης: 6. Ιανουαρίου 2015
Υπεύθυνος δημοσίευσης: Jürgen Link, ομώνυμος καθηγητής πανεπιστιμίου
Έως σήμερα η έκκληση αυτή έχει υπογραφεί από 500 άτομα, πολλοί από τους οποίους είναι εκπρόσωποι της ελληνογερμανικής πολιτιστικής κοινότητας στη Γερμανία, κυρίως καθηγητές, σκηνοθέτες, συγγραφείς, μεταφραστές, μουσικοί, δημοσιογράφοι, κλπ.