26η Ιανουαρίου 1828 – Ημέρα Ανεξαρτησίας της Ελλάδος

Στις 3 Απριλίου 1827, κάτω από αντίξοες συνθήκες  και με την απαίτηση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Γεώργιου Καραϊσκάκη, η Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας  εξέλεξε ομόφωνα «εν ονόματι του Ελληνικού Έθνους» τον Ιωάννη Καποδίστρια, Πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος. Ήταν μία πραγματικά τολμηρή επιλογή, που επιβεβαίωνε τη βούληση της Επανάστασης για αυτοκυβέρνηση παρά τις αντιδράσεις των Μεγάλων Δυνάμεων.

Μετά από ένα πολύμηνο ταξίδι, το αγγλικό πολεμικό «Warspite», στο οποίο επέβαινε ο Καποδίστριας, συνοδευόμενο  από το γαλλικό πολεμικό «Ήρα» και το ρωσικό «Ελένη», αγκυροβόλησε στον όρμο της Περιβόλας.

Στις 11/23 Ιανουαρίου 1828 ο Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος αποβιβάστηκε στην Αίγινα με ελληνική λέμβο, που είχε αναρτημένη την  ελληνική σημαία. Οι  κανονιοβολισμοί  από τα ελληνικά και ξένα πλοία καθώς και η επίσημη έπαρση της ελληνικής σημαίας στην Αίγινα, σηματοδότησαν μία ιστορική στιγμή για την Αίγινα και την Ελλάδα. Η πρώτη Ελληνική Κυβέρνηση σε ελεύθερο έδαφος εγκαθίστατο στην Αίγινα, αναδεικνύοντας ντε φάκτο το ιστορικό  νησί σε Πρώτη Πρωτεύουσα της Ελληνικής Πολιτείας.

Δεκάδες χιλιάδες λαού,υποδέχθηκαν τον Καποδίστρια στο λιμάνι και τους δρόμους της Αίγινας. Ο Νικόλαος Κασομούλης περιγράφει: « Οι Έλληνες εχαιρέτησαν τον ποθητόν της Ελλάδος Μεσσίαν με κλάματα χαράς…Θεέ μου τι να ενθυμηθή κανείς να γράψει? Πώς να ζωγραφίση αυτό το ηθικόν της ώρας εκείνης…Άλλος εδώ έτρεχεν…άλλος πηδούσεν, άλλος χόρευεν…Όλοι πλέον από την χαράν αλησμόνησαν την θέσιν των…». Η Αντικυβερνητική Επιτροπή τον οδήγησε ν’ ανεβεί σε στολισμένο θρονίσκο, όμως εκείνος διακριτικά αρνήθηκε.

Μετά τη δοξολογία, ο Μοναχός Θεόφιλος Καϊρης ανέβηκε στη βορινή πέτρινη σκάλα της «Μεγάλης Εκκλησιάς» και εκφώνησε τον Πανηγυρικό Λόγο παρουσιάζοντας τη δεινή κατάσταση, στην οποία είχε περιέλθει η χώρα από το μακροχρόνιο πόλεμο αλλά και τις διχόνοιες, παροτρύνοντας τον Καποδίστρια να κυβερνήσει δημοκρατικά.

Η γενικότερη κατάσταση που παρέλαβε ο Καποδίστριας ήταν κυριολεκτικά χαώδης: έλλειψη δημόσιας διοίκησης, ανυπαρξία δημοσίων πόρων, αποδιοργάνωση του στρατού, πειρατία,λαθρεμπόριο, απουσία σχολείων και δικαστηρίων, εγκατάλειψη γεωργίας,κτηνοτροφίας και βιοτεχνίας. Κράτος δηλαδή δεν υπήρχε. Έτσι οι συγκεκριμένες κρίσιμες περιστάσεις απαιτούσαν  να συγκροτηθεί γρήγορα κράτος. Ανέστειλε  προσωρινά το Σύνταγμα της Τροιζήνας και διέλυσε  τη Βουλή αντικαθιστώντας την  με το «Πανελλήνιον», ένα συμβουλευτικό όργανο που θα τον βοηθούσε  να παίρνει γρήγορες αποφάσεις και να εγκρίνει τα Ψηφίσματα δημιουργίας των θεσμών του νέου κράτους.

Στις 26 Ιανουαρίου 1828, στις 10 η ώρα το πρωί, ο Κυβερνήτης συνοδευόμενος από τα ήδη εκλεγέντα μέλη του Πανελληνίου και το Γραμματέα Επικρατείας Σπυρίδωνα Τρικούπη, προσήλθαν στη Μητρόπολη, όπου υπό την πανηγυρική αναγνώριση των Μεγάλων Δυνάμεων έγινε η ορκωμοσία της Κυβέρνησης. Η  πόλη έριξε 21 κανονιοβολισμούς. Απάντησαν με 19  χαιρετιστήριες βολές τα αγγλικά και ρωσικά πλοία, που ήταν στο λιμάνι της Αίγινας και ύψωσαν την ελληνική σημαία.

Από την Αίγινα ο Καποδίστριας ξεκινά το έργο της Αναγέννησης της Ελλάδος, τους στρατιωτικούς και διπλωματικούς του αγώνες, την εσωτερική οργάνωση της χώρας. Πετυχαίνει σε πολύ λίγο χρόνο ένα θαύμα, το θαύμα της συγκρότησης ενός βιώσιμου ελληνικού κράτους.

Γι’αυτό οι απανταχού Έλληνες, όπου κι αν βρίσκονται δεν πρέπει να ξεχνούν αυτήν τη σπουδαία ημέρα.

26η Ιανουαρίου 1828 – Ημέρα Τιμής Και Μνήμης για όλους εκείνους
που αγωνίστηκαν και πέτυχαν ένα θαύμα!

26η Ιανουαρίου 1828 – Ημέρα Ανεξαρτησίας των Ελλήνων.

 koukos

Δρ. Κούκος Ανδρέας

Νομικός-Καθηγητής Σχολής Εθνικής Αμύνης

Πρόεδρος Εταιρείας Μελέτης Έργου Ιωάννη  Καποδίστρια

Σύντομο βίντεο: 26η Ιανουαρίου 1828, ίδρυση του σημερινού ελληνικού κράτους:  http://www.youtube.com/watch?v=QHBAEhFhajs&feature=c4-overview&list=UUC2Q2KRhniYuqpJP6LoXKjw

Η Ευρωπαϊκή Πολιτική του Ιωάννη Καποδίστρια

Η Ευρωπαϊκή Πολιτική του Ιωάννη Καποδίστρια (αναδημοσίευση από ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Εταιρείας Μελέτης Ιωάννη Καποδίστρια) Από τον κ. Ανδρέα Κούκο Ιστορία εικονογραφημένη, τεύχος 505, Ιούλιος 2010, αφιέρωμα στον Ιωάννη Καποδίστρια Έχω την αίσθηση – και όσο περισσότερο μελετώ το έργο του αυτή η αίσθηση γίνεται εντονότερη – ότι ο Καποδίστριας ακόμα και σήμερα παρ’ όλες τις σημαντικές μελέτες που έχουν δημοσιευτεί γι’ αυτόν, και παρ’ όλες τις τιμές που του έχει προσφέρει η πολιτεία δεν έχει πάρει τη θέση που δικαιωματικά του ανήκει στη συνείδηση των Ελλήνων. Και όμως πολλά θα είχαμε να διδαχθούμε και εμείς σήμερα, αν στρέφαμε προς αυτόν τη σκέψη και την αγωνία μας. Τα όρια και οι διαστάσεις της πολιτικής που – από τα τέλη του 1814 – ο Ιωάννης Καποδίστριας αγωνίστηκε να επιβάλλει στην Ευρώπη δεν έχουν αποτιμηθεί. Δεν είναι άδικο λοιπόν να πούμε ότι ο Καποδίστριας εξακολουθεί ακόμα και τώρα να βγαίνει μέσα από το σκοτάδι, μέσα από τα αδημοσίευτα ακόμα αρχεία των Ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής του, μέσα από την αλληλογραφία του και τα δημόσια έγγραφα, πολλά από τα οποία δεν φέρουν την υπογραφή του, αλλά που είναι φανερό ότι αυτός τα είχε συντάξει. Η πολυδιάστατη ευρωπαϊκή πολιτική του μπορούμε να … Continue reading